نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1
دفتر تحقیقات و فن آوری دانشجویان. دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
2
استادیار گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
3
دانشیار گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
4
دانشیار گروه علوم پایه، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
5
استاد، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده
مقدمه و اهداف
پر عرق کردنی اولیه (Primary hyperhidrosis) یک اختلال عملکردی با علت ناشناخته و برآمده از تحریک بیش از حد اعصاب سمپاتیک تحریک کننده غدد عرق است. در سالهای اخیر مطالعات زیادی برای بررسی اثر بخشی جریان های گوناگون برروی پرعرق کردنی کف دست صورت گرفته که یکی از این روشها استفاده از جریان مستقیم پالس دار است که بدلیل کاهش خطر سوختگی و شوک الکتریکی، جلوگیری از پلاریته و نداشتن آزار حسی مورد توجه محققان قرارگرفته است. هدف از انجام این مطالعه مقایسه اثر بخشی و پایایی یونتوفروزیس آب لوله کشی با جریان مستقیم پیوسته و جریان مستقیم پالس دار بر پر عرق کردنی اولیه کف دست می باشد.
مواد و روش ها
در این مطالعه تعداد 20 فرد داوطلب گرفتار به پرعرق کردنی اولیه کف دست با دامنه سنی 18 الی 45 سال مورد مطالعه قرار گرفتند. شرکت کننده ها بطور تصادفی به دو گروه مداخله ای تحت درمان با هر دو جریان مستقیم پیوسته و جریان مستقیم پالس دار قرار گرفتند. تست گرویمتری برای اندازهگیری میزان عرق کردن در شروع درمان، جلسه چهارم وهشتم درمان وهفته های 4، 8 و 12 پس از پایان درمان استفاده شد. کیفیت زندگی شرکت کننده ها با استفاده از پرسشنامه DLQI در شروع درمان و پیگیریهای بعدی ارزیابی شد.
یافته ها
میزان عرق کردن بطور معناداری در طول 8 جلسه درمان در هر دو گروه مداخله کاهش یافت. کیفیت زندگی در هر دو گروه نیز بهبود یافت(01/0< P).
نتیجه گیری
یافتههای بدست آمده از این مطالعه نشان میدهد که هر دو جریان مستقیم پیوسته و پالس دار در درمان هایپرهیدروزیس کف دست موثر است اما استفاده از یونتوفروزیس آب لوله کشی با جریان مستقیم پالس دار نسبت به جریان مستقیم پیوسته دارای پیامدهای جانبی کمتری می باشد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
The comparison of efficacy and long-lasting effect of tap water iontophoresis in continuous direct and pulsed direct currents on primary hyperhidrosis of hand
نویسندگان [English]
-
Fatemeh Tajik
1
-
Mohammad Hossein Roustaei
2
-
Farideh Dehghan Manshadi
3
-
Alireza Akbarzadeh Baghban
4
-
Hossein Vatanpour
5
1
Students' Research Office, MSc Student in Physiotherapy, School of Rehabilitation, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
2
Assistant Professor, PhD in Physiotherapy, School of Rehabilitation, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
3
Associate Professor, PhD in Physiotherapy, School of Rehabilitation, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
4
Associate Professor of Biostatistics, School of Rehabilitation, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
5
Department of Toxicology, School of Pharmacy, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
چکیده [English]
Background and Aims: Primary Hyperhidrosis (PHH) is a functional disorder of idiopathic etiology caused by overstimulation of the sympathetic nervous system stimulating the sweat glands. In the recent years, many studies have evaluated the effectiveness of the palmar hyperhidrosis; one of these methods is the use of pulsed direct current which has been of interest to researchers due to its effect on prevention and reduction of the risk of burns and electrical shock, polarity, and discomfort. The aim of the present study was to compare the efficacy and long-lasting effect of tap water iontophoresis in continous direct and pulsed direct currents on primary hyperhidrosis of hand.
Materials and Method: A total of 20 participants, aged 18-45, volunteerd and were diagnosed with the primary palmar hyperhidrosis. Participants were randomly assigned into two intervention groups treated by either ontophoresis of the tap water with DC or with pulsed DC. Gravimetric method was also applied to measure the sweating rate at the baseline, 4 days, 1 week, 4 weeks, 8 weeks, and 12 weeks after the treatment. Participants’ quality of life was also assessed using the DLQI at baseline and all follow-up time points.
Results: Sweating rate significantly reduced during the eight treatment sessions in both intervention groups.The quality of life, too, improved in both intervention groups (P<0.01).
Conclusion: The findings of the present study suggest that both continuous and pulsed direct current is effective in the treatment of palmar hyperhidrosis, but Iontophoresis with pulsed direct current has less side effects.
کلیدواژهها [English]
-
Iontophoresis
-
Hyperhidrosis
-
Pulsed direct current
-
Direct current
-
Hand