نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1
دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیوتراپی ورزشی، گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران،
2
associate professor
3
استاد، گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
4
دانشیار، گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
5
استادیار، گروه پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
6
دانشجوی کارشناسی ارشد ارتوپدی فنی، گروه ارتوپدی فنی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
7
کارشناسی ارشد فیزیوتراپی، گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
چکیده
مقدمه و اهداف
یکی از شایعترین آسیبهای ورزشی، پارگی رباط صلیبی قدامی است. علیرغم صرف هزینههای بسیار برای جراحی بازسازی این رباط همچنان نرخ بازگشت به سطح پیش از آسیب در میان این بیماران پایین است. یکی از موانع بازگشت به سطح پیش از آسیب، ترس از حرکت یا آسیب مجدد (کینزیوفوبیا) در این بیماران است. هدف مطالعهی حاضر، اندازهگیری کینزیوفوبیا قبل و بعد از انجام آزمونهای عملکردی در بیماران با نقص رباط صلیبی قدامی و مقایسه آن با افراد سالم است.
مواد و روشها
مطالعةی پیش رو تحلیلی- مقطعی بر روی 16 بیمار مبتلا به پارگی کامل رباط صلیبی قدامی که مدت زمان سپری شده از آسیب آنها بین 3ماه تا 2سال بود و تحت مداوای فیزیوتراپی قرار گرفته بودند و 16 فرد سالم انجام شد. شاخصهای قرینگی نمرة آزمونهای عملکردی پرش متقاطع، زمان پرش ششمتر و نمرههای کینزیوفوبیا جمعآوری شدند. بیماران (16n=) به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند، یک گروه (8n=) پیش از انجام آزمونهای عملکردی، «گروه یک»، و یک گروه (8n=) پس از انجام آزمونهای عملکردی، «گروه دو». شرکت کنندگان تحقیق حاضر، پرسشنامه مقیاس ترس از حرکت تمپا (TSK-17) را دریافت و تکمیل کردند. از پرسشنامه TSK-17 برای سنجش کینزیوفوبیا استفاده شد. آزمون تحلیل واریانس جهت مقایسه TSK-17 و سایر اندازههای بالینی بین گروهها انجام شد.
یافتهها
مقایسهی سطح کینزیوفوبیا بین «گروه یک» و «گروه دو» تفاوت معناداری را نشان داد (004/0p=). در عین حال سطح کینزیوفوبیای گروه سالم با «گروه دو» تفاوت آماری معناداری نداشت. نمره آزمونهای عملکردی بین سه گروه تفاوت معناداری نداشت. همچنین سطح فعالیت و زمان سپری شده از آسیب بین دو گروه بیماران تفاوت معناداری نداشت.
نتیجهگیری
باتوجه به یافتهها، میتوان گفت انجام آزمونهای عملکردی توسط بیماران با نقص رباط صلیبی قدامی میتواند در کاهش میزان کینزیوفوبیا بهعنوان یک مانع مهم برای بازگشت به سطح پیش از آسیب مؤثر باشد. به نظر می رسد این کاهش نتیجه آگاهی بیشتر بیمار از وضعیت عملکردی و تواناییهای خویش باشد.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Measurement of Fear of Movement/Re-injury: Before and After Functional Tests in Anterior Cruciate Ligament Deficient Patients
نویسندگان [English]
-
Sorayya Nazari
1
-
Mohammad Kamali
2
-
Mohammad Akbari
3
-
Ali Ashraf Jamshidi
4
-
Mohammad Razi
5
-
Ali Akbar Nazari
6
-
Yashar Kocheyli
7
1
Sport Physical Therapy MSc student, Physiotherapy Department, School of Rehabilitation Sciences, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
2
Associate Professor, Rehabilitation Management Department, School of Rehabilitation Sciences, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
3
Professor, Physiotherapy Department, School of Rehabilitation Sciences, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
4
Associate Professor, Physiotherapy Department, School of Rehabilitation Sciences, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
5
Assistant Professor, Medicine Department, Iran University of Medical Sciences. Tehran, Iran
6
Orthotics and Prosthetics MSc student, Department Technical Orthopedia Department, School of Rehabilitation Sciences, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
7
MSc of Physiotherapy, Physiotherapy Department, School of Rehabilitation Sciences, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
چکیده [English]
Background and Aim:One of the most common sport injuries is Anterior Cruciate Ligament (ACL) rupture. Despite high amounts of expentiduture on ACL reconstruction, the rate of return to Pre-Injury Level (RTP) is low. One of the hindrances to RTP is fear of movement/re-injury (kinesiophobia) in the patients. The purpose of the present study was to measure kinesiophobia levels before and after doing functional tests in ACL deficient (ACLD) patients and to compare it with those of the healthy participants.
Materials and Methods: A cross-sectional research was carried out on 16 ACLD patients with injury during the past 3 months to 2 years who had taken physical therapy treatment and 16 healthy participants. Cross over hop, six-meter timed hop score indexes, and kinesiophobia scores were compiled. Patients (n=16) were randomly divided into two groups: one group (n=8) took the Tampa Scale of Kinesiophobia (TSK-17) questionnaire before functional tests (group one) and the other (n=8) took and filled it after functional tests (group two). TSK-17 was used to measure kinesiophobia. An analysis of variance was run to compare TSK-17 and other clinical measures between groups.
Results: Comparison of kinesiophobia level between groups one and two showed a significant difference (p=0/004). However, no statistically significant difference was found between group control and group two. Scores of functional tests between the three groups revealed no significant differences either. In addition, no significant difference was found between activity level and injury time past between the two groups of patients.
Conclusion: It can be cocluded that doing functional tests by ACLD patients could be effective to decrease kinesiophobia as an important hinderance to return to pre-injury level. It seems that this reduction is the result of patient’s more recognition of her/his abilities and functional status.
کلیدواژهها [English]
-
Fear of movement/re-injury
-
Anterior Cruciate Ligament Deficient
-
Functional test