نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
گروه علوم رفتاری و شناختی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
Background and Aims The present study aims to investigate the effectiveness of neurofeedback training on motor performance and gaze behavior (Quiet eye [QE] duration) of skilled pistol shooters.
Methods This is a quasi-experimental study with a pre-test/post-test/two-month follow-up design. Among the skilled pistol shooters in Tehran province, Iran, 30 shooters aged 18-29 years were selected and randomly divided into two groups of 15, including training and control. The training group participated in the neurofeedback training and the shooting training simultaneously at ten 30-minute sessions. The neurofeedback training protocol included alpha activity suppression at a frequency band of 8-12 Hz in the F4 brain region. The QE duration was measured using the Ergoneers eye tracking device, and the motor performance was tested by the standard air rifle shooting test using the special scoring forms. Finally, the results were analyzed in SPSS software, version 20 using repeated measured analysis of variance.
Results The neurofeedback training group showed a significant increase in motor performance and the QE duration compared to the control group in the post-test and follow-up phases (P<0.05). Also, the differences in motor performance and the QE duration were significant only between the pre-test and post-test phases (P<0.05). No significant difference was observed between the post-test and follow-up phases (P>0.05).
Conclusion Neurofeedback training can increase the motor performance and gaze behavior (QE duration) of skilled pistol shooters.
کلیدواژهها [English]
Introduction
The visual sense is important for information acquisition. When we engage in a sport for the first time, we learn the movements related to that sport and how to control gaze during performance. One of the perceptual-cognitive components is the quiet eye (QE), introduced by Vickers in 1996. It is a visual behavior that occurs at skilled levels and results in accurate performance in motor tasks. It refers to the fixation of gaze at a location during movement initiation. The QE duration shows the time of the organization of neural networks before or during movement.
By neurofeedback training, people learn to control their brain activity and improve their cognitive and sports performance. The existing neurofeedback studies in sports have mainly focused on the cognitive explanation of skillful performance; there is no internal analysis of the skill, which is a very important part of the cognitive explanation of motor execution and learning motor skills. On the other hand, no research compares the effect of neurofeedback training on the indicators of gaze and performance in skilled shooters. Therefore, in this study, we aim to assess whether neurofeedback can improve motor performance and the gaze behavior of skilled shooters.
Materials and Methods
This is a quasi-experimental study with a pre-test/post-test/follow-up design. Participants were 30 skilled pistol shooters in Tehran, Iran, with at least 4 years of championship activity and experience participating in national competitions. They were divided into two equal groups of 15 based on the scores obtained in the pre-test (the performance in firing 10 shots). Their gaze behavior (QE duration) was evaluated by the researcher and their sports performance was evaluated by the judges three times (before, immediately after, two months after). To assess the gaze behavior, an eye tracking device (Ergoneers) was placed on the subject’s eyes during the shooting, and the related data were recorded. After five shooting trials, the participants had 10 pistol shooting attempts from the defined distance according to existing standards. A 30-second rest period was allowed between each attempt. When each shooter finished their shooting, the eye tracking device would be calibrated for other shooters. Then, both groups participated in 10 shooting training sessions, each for 90 minutes, under the supervision of the team coach. The trained group received neurofeedback during the shooting training at ten 30-minute sessions. The protocol included alpha activity suppression at a frequency band of 8-12 Hz in the F4 brain region.
Results
The results of the repeated measured analysis of variance showed that the effect of time was significant on the motor performance (P=0.013) and the QE duration (P=0.001). In other words, there was a significant difference between the three assessment phases. Regarding the motor performance and the QE duration, the post hoc test showed that the difference was significant only between the pre-test and post-test phases (P<0.05). No significant difference was observed between the post-test and the two-month follow-up phases (P>0.05). Moreover, there were significant differences between the two groups in motor performance and QE duration in the post-test and follow-up phases (P<0.05).
Conclusion
Neurofeedback training can improve motor performance and gaze behavior (QE duration) of skilled pistol shooters. Therefore, neurofeedback training is recommended for improving the performance of skilled shooters. This training method can be used as a complementary intervention along with specialized exercises and various relaxation methods for shooters.
Ethical Considerations
Compliance with ethical guidelines
This study was approved by the Ethics Committee of the Sport Sciences Research Institute (Code: IR.SSRI.REC.1397.201). All ethical principles were considered in this study. The participants were informed about the study objectives and methods. They were assured of the confidentiality of their information and were free to leave the study at any time.
Funding
This article was extracted from a research project alternative to the military service of Hamed Moradi, approved by University of Tehran and financially supported by the University of Tehran.
Authors' contributions
All authors contributed equally to the conception and design of the study, data collection and analysis, interpretation of the results, and drafting of the manuscript. Each author approved the final version of the manuscript for submission.
Conflict of interest
The authors declare no conflict of interest.
مقدمه و اهداف
بینایی یکی از مهمترین منابع کسب اطلاعات است و به خاطر اهمیتی که در فرایندهای ادراکی دارد عملکردهای آن همیشه مورد توجه محققان بوده است. حرکات چشم بهوسیله راهبردهای جستوجو کنترل میشود و اجراکننده را قادر میسازد که با کارایی بیشتری، از مدتزمان در دسترس برای تجزیهوتحلیل آنچه میبیند استفاده کند [1]. اطلاعات سیستم بینایی نقش بسیار مهمی در تولید و کنترل حرکات بازی میکنند. اجرای مهارتهای حرکتی ساده نیز میتواند در نبود اطلاعات بینایی دچار اختلال شود [2]. در سه دهه گذشته، محققان برتری بازیکنان ماهر بر غیرماهر را براساس تحقیقات گسترده و آزمونهای طراحیشده در مهارتهای ادراکیشناختی نشان دادهاند [3]. ازاینرو به نظر میرسد مهارتهای ادراکیشناختی یک عامل ضروری و لازم برای پیشبینی و تصمیمگیری مؤثر و کارآمد هستند و مؤلفههای ادراکیشناختی برای رسیدن به اوج عملکرد نقش بسزایی دارند [2]. یکی از مهمترین جنبههای مهارتهای ادراکی تفاوتهای موجود در کنترل خیرگی افراد است. درواقع تحقیقات نشان میدهند تفاوت اساسی بین بازیکنان ماهر و مبتدی، توانایی آنها در برداشت اطلاعات از بعضی منابع بینایی است [4].
دستیابی به عملکرد بهینه ورزشی نیازمند شرایط مناسب ذهنی است. کمیسازی شرایط ذهنی در طول مربیگری اغلب کار مشکلی است. از طرف دیگر، زمانی که برای نخستین بار به فراگیری یک مهارت میپردازیم نهتنها حرکتهای مربوط به آن ورزش، بلکه چگونگی کنترل خیرگی و راهبرد بینایی در حین اجرا را فرامیگیریم. یکی از مؤلفه مهارتهای ادراکیشناختی، چشم آرام است. این مؤلفه در سال 1996 توسط ویکرز ارائه شده است [5]. چشم آرام بهعنوان یک رفتار بینایی که در سطوح ماهرانه رخ میدهد و دقت عملکرد در تکالیف حرکتی را در پی دارد، تعریف میشود [6, 7]. بهعبارتدیگر، حفظ تمرکز روی یک محل در زمان آمادهسازی و اجرای حرکتی را چشم آرام میگویند. علاوهبراین، چشم آرام نوعی ثابت کردن نگاه روی یک محل است. دوره چشم آرام، زمان موردنیاز برای سازماندهی شبکههای عصبی و پارامتربندی بینایی که مسئول کنترل حرکات دقیق است را نشان میدهد [8]. در طول این دوره اطلاعات حسی با مکانیسمهای لازم برای طرحریزی (برنامهریزی) و کنترل در لحظه برای ایجاد پاسخ حرکتی مناسب ترکیب میشود. گزارش شده هر دو عامل شروع زودتر و مدت طولانیتر چشم آرام با سطح بالایی از عملکرد مرتبط است [1]. از طرفی وظیفه چشم آرام و سیستم توجه در تکالیف هدفگیری مانند بسکتبال، ضربه گلف، پرتاب دارت، تیراندازی با تفنگ و کمان، قرار دادن هدف در فضا و کنترل هدفگیری یک شیء یا هدف خاص است [6, 7]. دوره چشم آرام افراد ماهر بهطور معنیداری طولانیتر از افراد کمتر ماهر است. به این معنی که آنهایی که به سطوح بالای عملکرد دست یافتهاند، یاد گرفتهاند تا اشیا و موقعیتهای بحرانی را برای مدت طولانیتری صرفنظر از شرایط پیش رو تثبیت و ردیابی کنند [7]. وین و همکاران در پژوهشی نشان دادند تمرین چشم آرام اثراتی مشابه با تمرین به روش یادگیری پنهان دارد بهعبارتدیگر، تمرین چشم آرام منجر به کاهش تأکید بر فعالیت شناختی آشکار میشود [9]. با ابزارهای جدیدی، مانند نوروفیدبک میتوان فعالیتهای مغز ورزشکاران را ثبت و آن را ارائه کرد. از طرف دیگر نوروفیدبک نیز منجر به یادگیری پنهان میشود. بهعنوان مثال، میتوان با سرکوب امواج آلفای 8 تا 12 هرتز در منطقه اف 4 که مسئول فرایند کنترل هوشیار تکلیف حرکتی و همچنین مرتبط با دانش اخباری هستند شرایطی مشابه یادگیری پنهان ایجاد کرد [10]. در این رابطه مان و همکاران در تحقیق خود به این نتیجه رسیدند که بین دوره چشم آرام و فعالیت آلفا در جایگاه اف 4 رابطه معنیداری وجود دارد. کاهش آلفا در جایگاه اف 4 نشاندهنده یادگیری است [11].
نوروفیدبک از انواع بازخورد زیستی است که افراد ازطریق آن یاد میگیرند امواج مغزی خود را کنترل کنند. با استفاده از نوروفیدبک، افراد میتوانند فعالیت مغزی خود را کنترل کرده، عملکرد خویش را در زمینههای ورزشی، شناختی و هنری بهبود بخشند [12]. معمولاً افراد به دلیل عدم آگاهی از الگوهای امواج مغزی، قادر به تغییر آنها نیستند، اما بعد از گذشت چند ثانیه، با مشاهده این امواج بر روی صفحه کامپیوتر، بهتدریج توانایی تغییر و تأثیر گذاشتن بر آنها را کسب میکنند [13، 14]. به نظر میرسد، بسیاری از عملکردهای مطلوب ورزشی نیازمند کاهش فعالیت شناختی هستند یا بهعبارتدیگر میتوانیم این وضعیت را با استفاده از تمرینات نوروفیدبک در ذهن فرد القا کنیم. با تمرینات نوروفیدبک میتوانیم فعالیت شناختی و کلامیزبانی را کاهش دهیم. این فعالیت شناختی ممکن است مانع عملکرد مطلوب ورزشکار شود. برای مثال، رستمی و همکاران در پژوهشی با هدف مقایسه 2 گروه از تیراندازان ماهر که یک گروه تمرینات نوروفیدبک را انجام میداد و گروه دیگر بدون تمرین بودند، به این نتیجه رسیدند تیراندازانی که تمرینات نوروفیدبک را انجام داده بودند، بهبود معناداری در عملکرد تیراندازی با تفنگ آنها مشاهده شد [15]؛ اما موضوعی که کمتر مورد توجه قرار میگیرد، این است که برای عملکرد مطلوب و ماهرانه، ورزشکاران باید بهصورت خودکار به اجرای مهارت بپردازند. این وضعیت به وضعیت بدون فکر معروف است و بخش مهمی از تمرین محسوب میشود. این فعالیت شناختی ممکن است مانع عملکرد مطلوب ورزشکار شود. برای عملکرد مطلوب و ماهرانه، ورزشکاران باید بهصورت خودکار به اجرای مهارت بپردازند و فرایند حرکتی هشیار را کاهش دهد. یکی از راههای رسیدن به این وضعیت، سرکوب هوشیاری هنگام کنترل حرکت است که میتوان ازطریق سرکوب موج آلفا در جایگاه اف 4 به این هدف رسید [10]. از طرف دیگر، این ادعا وجود دارد که فرایند هوشیار از دانش اخباری را میتوان با بررسی باند فرکانسی آلفا (8 تا 12 هرتز) اندازهگیری کرد. ژوو و همکاران به این نتیجه رسیدند افرادی که بهصورت هوشیار به مشاهده مانیتور و کنترل حرکاتشان میپردازند، موج آلفا با قدرت بیشتر را نشان میدهند [16]. علاوهبراین گزارش کردند افرادی که بهصورت پنهان مهارت را یاد گرفته بودند، آلفا را با قدرت پایینتری نشان دادند. بنابراین آلفای پایین یک مزیت برای اجرای خودکار حرکتی است [10]. این پیشنهاد از مرور یافتهها برخاسته است که میتوان با طراحی پروتکل تمرین نوروفیدبک با تأکید بر سرکوب آلفا، یادگیری پنهان را ارتقا داد و حفظ عملکرد در شرایط طولانیمدت را با ممانعت از بازنمایی شناختی ایجاد کرد [17].
با تمرین و یادگیری در شرایط یادگیری پنهان میتوان اثر این بازنمایی را به حداقل رساند، اما موضوعی که کمتر مورد توجه قرار میگیرد این است که برای عملکرد مطلوب و ماهرانه، ورزشکاران باید بهصورت خودکار به اجرای مهارت بپردازند. به نظر میرسد، بسیاری از عملکردهای مطلوب ورزشی نیازمند کاهش فعالیت شناختی هستند. یکی از راههای رسیدن به این وضعیت سرکوب هوشیاری در هنگام کنترل حرکت است که میتوان ازطریق سرکوب موج آلفا در جایگاه اف 4 به این هدف رسید [10]. شواهد زیادی از مطالعات تجربی، مقطعی و طولی تمرینات نوروفیدبک را در عملکرد ورزشکاران مؤثر میداند و نشان دادهاند که این عامل گاهی در پیشبینی نتایج فعالیتهای ورزشی نقش دارند؛ اما در پیشینه تحقیقی که به بررسی سرکوب موج آلفا بهعنوان پروتکل تمرینی بپردازد وجود ندارد. در تحقیقات گذشته برخی از محققان به بررسی تأثیر تمرینات نوروفیدبک بر عملکرد حرکتی و کنترل بیناییحرکتی پرداختهاند [17]. تحقیقی که به بررسی اثر تمرین نوروفیدبک بهطور اخص بر موج آلفا که معیاری از کنترل هوشیار حرکت است بپردازد، وجود ندارد. همچنین بیشتر پژوهشهای انجامشده بر روی ورزشکاران مبتدی و نیمهماهر متمرکز شده و از پرداختن به افراد ماهر غفلت ورزیدهاند. از طرف دیگر در تمرینات نوروفیدبک هیچگونه جریان الکتریکی به مغز وارد نمیشود. در حین تمرین، فرد برخی از ویژگیهای عملکردی مغز خود را بهصورت دیداری یا شنیداری در یک حلقه بازخوردی همزمان دریافت میکند. در مرحله بعد، مغز یاد میگیرد برخی از امواج خود را تقویت و برخی دیگر را سرکوب کند تا به هدفی که دستگاه برای او تعیین کرده است، برسد [14، 18]. پژوهشهای موجود نوروفیدبک در ورزش بهطور وسیع به توضیح شناختی اجرای ماهرانه پرداخته است، اما به تحلیل درونی مهارت که بخش بسیار مهمی از توضیح شناختی اجرا و یادگیری مهارت حرکتی است، اشارهای نشده یا حداقل بسیار محدود بوده است. همچنین پژوهشی که به مقایسه تأثیر تمرینات نوروفیدبک بر شاخصهای رفتار خیرگی و عملکرد در تیراندازان ماهر بپردازد وجود ندارد. بنابراین در پژوهش حاضر به دنبال پاسخ این سؤال هستیم که آیا تمرینات نوروفیدبک میتواند باعث بهبود عملکرد حرکتی و رفتار خیرگی افراد ماهر شود یا خیر.
مواد و روشها
پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی و ازنظر کنترل متغیرها جزو تحقیقات نیمهتجربی محسوب میشود و در آن از طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل تیراندازان ماهر با تپانچه استان تهران بودند که حداقل 4 سال سابقه فعالیت قهرمانی و تجربه شرکت در مسابقات کشوری را داشتند. در پژوهش حاضر، آزمودنیها بهصورت داوطلبانه در تمرینات شرکت کردند. از میان افراد جامعه آماری نمونههای در دسترس که موافق انجام پژوهش بودند (اخذ رضایتنامه) در پژوهش شرکت کردند. سپس آزمودنیها براساس امتیازات بهدستآمده در پیشآزمون که شامل 10 شلیک بود، در 2 گروه همگن قرار گرفتند.
ابزار پژوهش
پرسشنامه اطلاعات فردی و فرم رضایتنامه آگاهانه
دستگاه نوروفیدبک: برای نوروفیدبک از دستگاه نوروفیدبک با سختافزار پروکامپ و نرمافزار بیوگراف، هر دو ساخت کشور کانادا استفاده شد. نروتراپیست ابتدا با تهیه امواج پایه در حالات مختلف باز یا بسته بودن چشم و طی اعمال فعال و غیرفعال مغزی، پروتکل درمانی خود را طراحی میکند و دستگاه نوروفیدبک را براساس آن تنظیم میکند. پروتکل تمرینی نشان میدهد در کدام قسمت مغز، چه امواجی کاهش و چه امواجی افزایش مییابند. طی 1 جلسه بیش از 2 هزار فیدبک مثبت دریافت میشود و هیچگونه بازخورد منفی داده نمیشود. بهتدریج آزمودنی یاد میگیرد مغز خود را چگونه تنظیم کند تا فیدبک بیشتری دریافت کند.
دستگاه ردیابی حرکات چشم: از دستگاه ردیابی حرکات چشم ارگونیر مدل بدون سیم حرفهای دیکابلیس ساخت کمپانی ارگونیر کشور آلمان استفاده شد که نقطه خیرگی در هر لحظه را با فرکانس 60 هرتز ثبت میکند. این سیستم عامل عینک مجهز به دوربین و دستگاه ضبط پرتابل است. دادهها ازطریق سیستم وایرلس بهصورت نوار ویدئویی به کامپیوتر دارای قابلیت اتصال فرستاده میشود. بهمنظور ثبت حرکات و تغییرات چشم از نرمافزار DLab و سیستم پردازش اطلاعات ساخت این کمپانی استفاده میشود. این نرمافزار 3 مؤلفه چشم آرام را مشخص میکند: آغاز چشم آرام، پایان چشم آرام و دوره چشم آرام. به شروع آخرین تثبیت شدن بر روی هدف موردنظر، آغاز چشم آرام گویند. پایان چشم آرام زمانی است که آخرین تثبیت شدن بر روی هدف موردنظر منحرف میشود. به فاصله زمانی بین آغاز و پایان چشم آرام، دوره چشم آرام گویند.
آزمون استاندارد هدفگیری با تفنگ بادی: تیراندازی از رشتههایی است که در برنامه فدراسیون جهانی گنجانده شده است و توسط فدراسیون جهانی تیراندازی برگزار میشود. برای سنجش عملکرد تیراندازان ماهر از آزمون استاندارد هدفگیری با تفنگ بادی (پایایی حدود 0/85 و روایی 0/51) استفاده شد. باتوجهبه کاملاً عینی بود امتیازگذاری، این آزمون از روایی و پایایی بسیار بالایی برخوردار است. فاصله هدف در رشته تیراندازی با تفنگ بادی برای مردان و زنان 10 متر بود. نقطه 10 متری فاصله واقعی خطی است که همیشه تیرانداز از این نقطه هدفگیری را انجام میدهد. پس از استقرار تیراندازان در خط تیراندازی و قبل از شروع شلیکها 10 دقیقه زمان آمادگی به تیراندازان داده شد. تعدادی تیر قلق نیز بهمنظور آمادهسازی تیراندازان به آنها داده شد تا قبل از تیرهای نمره شلیک کنند و در صورت لزوم سلاح خود را برای شلیک دقیق به مرکز هدف تنظیم کنند. تیرهای قلق در نمره تیرانداز محاسبه نشد. هر تیر در آزمون تیراندازی با تفنگ بادی 10 نمره را به خود اختصاص میدهد؛ یعنی نمره هر شلیک تیرانداز میتواند بین نمره صفرتا 10 و باتوجهبه اینکه در کدام قسمت حلقه فرود آید، متفاوت باشد. برای نمره دادن، همه سیبلها را از جای خود درآورده و در اختیار داور قرار میدهند. نحوه امتیازدهی به این صورت است که به کوچکترین نقطه روی سیبل در صورت برخورد بخشی از ساچمه به آن، نمره 10 داده میشود و سپس حلقه 9 (امتیاز 9) و به ترتیب دیگر حلقهها امتیازدهی میشوند.
روش اجرا
پس از مشخص شدن شرکتکنندگان و تکمیل فرم رضایت توسط آنان، نحوه اجرای پژوهش به آنان توضیح داده شد. در این پژوهش رفتار خیرگی (مدتزمان چشم آرام) و عملکرد تیراندازان ماهر بهعنوان متغیر وابسته موردمطالعه قرار گرفت. تمامی متغیرهای وابسته رفتار خیرگی در 3 نوبت (پیش و پس از مداخله، پیگیری دوماهه) توسط محقق و عملکرد ورزشی تیراندازان در 3 نوبت (قبل و بعد از اتمام دوره مداخله و پیگیری دوماهه) توسط داوران مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از انتخاب آزمودنیها براساس همگن بودن ازنظر سطح توانایی در تیراندازی، نفرات بهطور تصادفی در 2 گروه 15 نفری، گروه تمرینات نوروفیدبک و گروه کنترل تقسیم شدند. معیارهای ورود آزمودنیها به مطالعه: حداقل 4 سال سابقه فعالیت منظم در رشته تیراندازی و تجربه حضور در مسابقات استانی و کشوری، دارای سلامت کامل فیزیکی و روانی و نداشتن سابقه حضور در تمرینات نوروفیدبک. معیارهای خروج: وجود اختلالات روانی، وجود ناتوانیها و یا اختلالهای حواس که در تیراندازی مؤثر است، مانند ضعف بینایی، مشکلات در شنوایی، مشکل در حرکات دست، ناتوانی و یا مشکل در ایستادن به شکلی متعادل و وجود اضطراب صفتیرقابتی و یا اضطراب حالتیرقابتی. در هنگام تیراندازی دستگاه ردیابی چشم بر روی چشم آزمودنیها قرار گرفت و همزمان با شلیک، دادههای مربوط به ردیابی چشم نیز ثبت شد. شرکتکنندگان پس از 5 کوشش آشنایی، به اجرای 10 کوشش شلیک تپانچه از فاصله موردنظر به هدف مطابق با استانداردهای موجود پرداختند. بین کوششها 30 ثانیه استراحت در نظر گرفته شد و بعد از اتمام تیراندازی توسط هر تیرانداز، ابزار اندازهگیری ردیابی بینایی برای افراد دیگر کالیبره شد. سپس هر دو گروه در 10 جلسه تمرینی تیراندازی که هر جلسه آن 90 دقیقه تمرین زیر نظر مربی تیم بود، شرکت کردند.
گروه تمرینات نوروفیدبک همزمان با شرکت در تمرینات تیراندازی در تمرینات مربوط به نوروفیدبک بهصورت موازی با تمرینات تیراندازی شرکت کردند که مشتمل بر 10 جلسه 30 دقیقهای و پروتکل موردنظر، شامل سرکوب آلفا با باند فرکانسی 8 تا 12 هرتز [10، 13، 17] و در جایگاه اف 4 برای هر آزمودنی بود. این تمرینات توسط روانشناس خبره و آگاه به تمرینات نوروفیدبک انجام شد. در اجرای این پژوهش نقطه اف 4 براساس سیستم 10 تا20 بر روی جمجمه مشخص میشود. برای پیدا کردن نقطه اف 4 با متر نواری مخصوص از نقطه Fz، 10 درصد به سمت گوش راست میرویم و نقطه اف 4 را علامت میزنیم. آزمودنیهای گروه تمرینات نوروفیدبک همزمان با شرکت در تمرینات تیراندازی در تمرینات مربوط به نوروفیدبک بهصورت موازی شرکت میکردند به این صورت که آزمودنی در برابر رایانه قرار میگیرد. رایانه یک بازی ویدئویی کامپیوتری یا 2 نمودار ستونی را نشان میدهد که یکی بیانگر فعالیت موج مغزی ناکافی و دیگری معرف فعالیت موج مغزی کارآمد است. در این حالت آزمودنی توجه خود را به صفحه کامپیوتر متمرکز میکند. در ابتدا تغییرات در امواج مغزی گذرا است، اما با تکرار جلسات و تغییر تدریجی آستانههای تعیینشده برای بازداری باند فرکانسی آلفا از سوی آزمونگر، تغییرات پایدار و بهتدریج شرطی میشوند. گروه کنترل نیز بهصورت عادی و بدون تمرین اضافی به تمرین تیراندازی پرداخت.
روش آماری
برای پژوهش حاضر در توصیف آماری دادهها از شاخصهای میانگین و انحراف معیار استفاده شده و در راستای استنباط آماری دادهها نیز باتوجهبه طرح تحقیق، برای مقایسه نمرات میانگینها و بررسی همگن بودن گروهها از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و برای مشاهده کنترل خیرگی و عملکرد حرکتی از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر در سطح معنیداری 5 درصد با استفاده از نرمافزار spss نسخه 20 استفاده شد.
یافتهها
باتوجهبه فرضیه پژوهش، نمرات عملکرد حرکتی و مدتزمان چشم آرام در چند دوره زمانی باهم مقایسه شد. بنابراین برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر استفاده شد. ازاینرو که عملکرد حرکتی و مدتزمان چشم آرام برای هر تیرانداز در سه دوره پیشآزمون (مرحله 1)، پسآزمون (مرحله 2)، پیگیری دوماهه (مرحله 3) مورد بررسی قرار گرفت، بنابراین ابتدا فرض مربوط به کرویت بررسی شد (جدول شماره 1) و در ادامه از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر استفاده شد تا اثربخشی تمرینات نوروفیدبک بر عملکرد حرکتی و مدتزمان چشم آرام در هر دوره نمایان شود.
باتوجهبه سطح معناداری بهدستآمده در آزمون ماخلیشاخص عملکرد حرکتی که کمتر از 0/05 بود، فرض عدم کرویت تأیید شد و در شاخص مدتزمان چشم آرام باتوجهبه سطح معناداری بهدستآمده در آزمون ماخلی که بیشتر از 0/05 است، فرض عدم کرویت رد شد و فرض کرویت تأیید شد. برای مقایسه تغییرات گروه آزمایش، عملکرد حرکتی و مدتزمان چشم آرام در 3 مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری دوماهه ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻭﺍﺭﻳﺎﻧﺲ ﺑﺎ اندازهگیری ﻣﻜﺮﺭ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺟﺪﻭﻝ شماره 2 ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس مکرر نشان داد اثر دوره آزمون برای گروه آزمایش در سطح شاخص عملکرد حرکتی (p=0/013) و در سطح شاخص مدتزمان چشم آرام (p=0/001) معنادار است. به عبارتی نتایج نشان میدهد بین دورههای آزمون تفاوت معنادار وجود دارد. برای مشخص شدن مکان این تفاوتها و نتایج آزمون تعقیبی برای مقایسه جفتی دورهها از آزمون بونفرونی استفاده شد (جدول شماره 3).
نتایج شاخص عملکرد حرکتی حاکی از معناداری پیشآزمون تا پسآزمون و پیگیری دوماهه بود (0/05>P). به عبارتی تمرینات نوروفیدبک توانسته تنها بر پسآزمون عملکرد حرکتی تیراندازان اثرگذار باشد که باتوجهبه میانگینها، میتوان بیان کرد که تمرینات نوروفیدبک میتواند بر افزایش عملکرد حرکتی و به تبع آن عملکرد تیراندازان اثر معنادار داشته باشد. از طرفی در عملکرد حرکتی، تفاوت معناداری بین پسآزمون و پیگیری دوماهه مشاهده نشد (05/p>0). این بدان معناست که تمرین نوروفیدبک نمیتواند تأثیر معناداری بر عملکرد حرکتی در پیگیری دوماهه داشته باشد. نتایج شاخص مدتزمان چشم آرام حاکی از معناداری مرحله پیشآزمون تا پسآزمون و پیگیری دوماهه است (0/05>p). همچنین نتایج حاکی از معناداری پیشآزمون تا پسآزمون و پیشآزمون تا پیگیری دوماهه است. به عبارتی تمرینات نوروفیدبک توانسته است بر پسآزمون و پیگیری دوماهه مدتزمان چشم آرام تیراندازان اثرگذار باشد که باتوجهبه میانگینها، میتوان بیان کرد تمرینات نوروفیدبک میتواند برافزایش مدتزمان چشم آرام و به تبع آن مدتزمان چشم آرام تیراندازان اثر معنادار داشته باشد. همچنین برای مقایسه نمرات عملکرد حرکتی بین گروه آزمایش با گروه کنترل از آزمون تحلیل واریانس یکراهه استفاده شد. نتایج این آزمون در جدول شماره 4 گزارش شده است.
نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس شاخص عملکرد حرکتی نشان میدهد که اثر گروه در آزمونهای پسآزمون (p=0/001) و پیگیری دوماهه (p=0/028) معنادار است. همچنین در شاخص مدتزمان چشم آرام اثر گروه در آزمونهای پسآزمون (p=0/001) و پیگیری دوماهه (p=0/001) معنادار است. به عبارتی نتایج نشان میدهد بین گروههای تحقیق، در سطح عملکرد و شاخص مدتزمان چشم آرام تفاوت معنادار وجود دارد. بنابراین برای مشخص شدن مکان این تفاوتها، نتایج آزمون تعقیبی توکی در مراحل پسآزمون و پیگیری گزارش میشود (جدول شماره 5).
مقایسه جفتی بین گروهها نشان میدهد در نمرات عملکرد حرکتی تیراندازان در پسآزمون و آزمون پیگیری دوماهه گروه آزمایش تفاوت معنیداری وجود دارد (0/05>p). به عبارتی تأثیر تمرینات بر عملکرد حرکتی در پسآزمون متفاوت است. مقایسه میانگینها نشان میدهد گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل برتری دارند. همچنین مقایسه جفتی بین گروهها نشان داد در نمرات مدتزمان چشم آرام تیراندازان در پسآزمون و آزمون پیگیری دوماهه بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنیداری وجود دارد (0/05>p). به عبارتی تأثیر تمرینات بر مدتزمان چشم آرام تیراندازان در پسآزمون متفاوت است. مقایسه میانگینها نشان میدهد گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل برتری دارند.
بحث
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تمرینات تمرینات نوروفیدبک بر عملکرد حرکتی و رفتار خیرگی (مدتزمان چشم آرام) تیراندازان ماهر با یک پیگیری دوماهه بود. نتایج تحقیق نشان داد گروه آزمایش افزایش معناداری را در متغیر عملکرد حرکتی و مدتزمان چشم آرام (میلیثانیه) در مرحله پسآزمون نشان داد. این اثرات در مرحله پیگیری نیز سطح بالاتری نسبت به پیشآزمون داشت و ازنظر آماری معنیدار بود و تمرینات نوروفیدبک توانسته اثرات خود را در پیگیری دوماهه نیز حفظ کند. ولی گروه کنترل از پیشآزمون تا آزمون پیگیری دوماهه هیچ تغییر معناداری نداشته است. با دقت بر عوامل مؤثر بر مهارت تیراندازی، درمییابیم یکی از اساسیترین نیازهای تیرانداز، ثابت شدن روی هدف است. از این منظر بینایی نقش مهمی در تیراندازی دارد. حالآنکه فعالیتهای مختلف میتواند ازطریق اثرگذاری بر بینایی، عملکرد تیرانداز را تحت تأثیر قرار دهد. از طرفی دیگر نتایج این تحقیق حاکی از این بود که تمرین نوروفیدبک ازطریق سرکوب آلفا با باند فرکانسی 8 تا 12 هرتز میتواند عملکرد ورزشکاران تیرانداز ماهر را بهبود بخشد که این بهبود عملکرد در مقایسه با گروه کنترل معنیدار بوده است. این یافته بدین معنی است که تمرین نوروفیدبک میتواند برافزایش رکورد و بهبود عملکرد ورزشکاران تیراندازان تأثیر مثبتی داشته باشد که با نتایج تحقیق رستمی و همکاران (2012) [19] که به بررسی تأثیر تمرینات نوروفیدبک بر روی تیراندازان ماهر پرداختند، مطالعه اسکندر نژاد و همکاران (1390) [14] بر روی تیر و کمانداران مبتدی، نوروزی و همکاران [13، 17] بر روی مهارت پرتاب دارت در مردان، محمدی و همکاران (1395) [18] بر روی قابلیت تشخیص خطا و عملکرد تیراندازان ماهر، وانگ و همکاران (2023) [20] بر روی تأثیر تعدیل ریتم میو ازطریق تمرینات نوروفیدبک بر عملکرد بصریحرکتی و چن و همکاران (2022) [21] بر روی تأثیر تمرینات نوروفیدبک بر توجه پایدار و عملکرد پات گلف همخوانی دارد. این نتایج را میتوان براساس نظریه ارتباط ذهن و بدن شرح داد. نوروفیدبک بر مبنای فرضیه ارتباط ذهن و بدن شکلگرفته که شامل آموزش مغز برای افزایش توانمندیها و عمل به شیوهای بهینه، بهمنظور تجربه حالتهای رفتاری، شناختی و هیجانی سالم است. بنابراین نوروفیدبک ابزار قدرتمندی برای بررسی فرایندهای پویای ذهن در طول عملکرد ماهرانه حرکتی در ورزشکاران ماهر است [22]. از طرفی توضیحات مختلفی در خصوص مکانیسم چگونگی عملکرد نوروفیدبک وجود دارد و اگر کسی معتقد باشد که افراد میتوانند از حالات مختلف الکتروانسفالوگراف آگاه باشند و بتوانند هنگام تولید موج ریتم آلفا و سایر فرکانسها الگوی امواج مناسب را تشخیص دهند، درنتیجه بحث کاملاً ساده خواهد بود [13، 18، 17].
براساس نتایج پژوهشها میتوان ازطریق آموزش نوروفیدبک ریتمها و فرکانسهای نابهنجار مغزی را به ریتمها و فرکانسهای بهنجار (یا نسبتاً بهنجار) و به دنبال آن روانشناختی نابهنجار را به بهنجار تبدیل کرد. علاوهبراین نتایج نشان داد مدتزمان چشم آرام در مراحل پسآزمون و پیگیری دوماهه در گروه تمرینات نوروفیدبک افزایش معناداری یافته است. بهعبارتدیگر با تمرینات بازداری نوروفیدبک، مقدار مدتزمان چشم آرام در گروه تمرین نوروفیدبک، بهصورت معناداری افزایش یافته است. این یافته همسو با گالچیو همکاران (2016) [10]، نوروزی و همکاران (2018) [17]، ویکرز و همکاران (2011) [6]، کمالی و همکاران (2018) [23] است. در این زمینه میتوان گفت تمرینات نوروفیدبک میتواند در بسیاری از ورزشها و برنامههای تمرینی استفاده شود و براساس راهبردهای مختلف میتوان از آن برای بهبود مهارت استفاده کرد [13]. بهعنوان نمونهای از راهبردهای تمرینات نوروفیدبک که در پژوهش حاضر نیز از آن استفاده شد، فرد از امواج مغزی استفاده میکند تا آنچه را که در صفحه مانیتور روی میدهد، تغییر دهد. مثلاً آنها با استفاده از امواج مغزی، بازیهایی انجام میدهند یا صداهایی تولید میکنند. مغز این فعالیتها را بهعنوان هدیه دریافت میکند و با استفاده از این پاداش مثبت مدام امواج مطلوب و خوشایند را انتخاب میکند تا سرانجام تغییرات در کارکرد مغز ثابت و دائمیشود. مطالعات نشان داده است میتوان ازطریق آموزش نوروفیدبک فرکانسهای نابهنجار مغزی را به فرکانسهای بهنجار تبدیل کرد. تمرینات نوروفیدبک میتواند در بسیاری از ورزشها و برنامههای تمرینی استفاده شود. تغییرات در نقشه کورتکس حرکتی همزمان با اجرای حرکتی، موضوعی است که تأیید شده است. از طرف دیگر تمرین نوروفیدبک منجر به غنیسازی عملکرد حرکتی میشود. تحقیقات رفتاری کمی درمورد اثربخشی تمرینات نوروفیدبک بر تقارن نیمکره انجام شده است. در تحقیق حاضر، پروتکل بر روی نیمکره راست متمرکز بود و منجر به عدم تقارن در امواج شد. این عدم تقارن مهارت و خبره بودن ورزشکاران را مشخص می کند؛ بنابراین آموزش نوروفیدبک تسلط فراگیر را تسریع میکند [8، 24]. بهطور سنتی، این ادعا وجود دارد که افزایش توان باند فرکانسی آلفا منجر به کاهش فعالیت قشر میشود. یافته دیگر این پژوهش حفظ عملکرد حرکتی و رفتار خیرگی در پیگیری دوماهه بود. بهعبارتدیگر این نوع تمرینات یادگیری پنهان را ارتقا داد و بهبود عملکرد و رفتار خیرگی پس از 2 ماه را با ممانعت از بازپردازش شناختی ایجاد کرده است. براساس یافتههای جنل و همکاران (2000) هنگامیکه قدرت آلفا در جایگاه اف 4 کاهش یابد بهکارگیری منابع بیناییفضایی بیشتر شده و منجر به بهبود عملکرد حرکتی میشود [24].
سرکوب قدرت آلفا موجب خودکاری در حرکت و کاهش هوشیاری در کنترل حرکت میشود. بهعبارتدیگر میتوان گفت تمرین نوروفیدبک با کدبندی پنهان فرایند کنترل حرکتی را که از ویژگیهای افراد ماهر و خبره است آسان میکند [2، 9، 25]. هدف مداخلات تمرینی از قبیل نوروفیدبک فقط تسهیلگری در امر آموزش نیست. حفظ عملکرد در طولانیمدت و در شرایط متفاوت باید مورد نظر قرار گیرد که در این پژوهش نتایج نشاندهنده این امر بود. همچنین در تبیین اثر تمرینات نوروفیدبک بر مدتزمان چشم آرام در تیراندازان ماهر، نتایج پژوهش حاضر بهعنوان شواهد نوروفیزیولوژیک از نقش چشم آرام در برنامهریزی حرکتی و فرایندهای عصبی با پژوهشهای دیگر همسو است. برای مثال من و همکاران (2008) توانایی گلفبازان خبره و مبتدی را در طول دور چشم آرام مورد بررسی قرار دادند. نتایج آنها نشان داد افزایش فعالیت قشر در مناطق راست مغز در ورزشکاران خبره در مقایسه با ورزشکاران مبتدی، در ارتباط است که این موضوع نشاندهنده آمادهسازی حرکتی است [26]. علاوهبراین راشورث و همکاران (2003) در پژوهش خود به بررسی شواهد تصویربرداری از مغز و مطالعات تحریک قشر پرداختند و نشان دادند شیار بینجداری و قشر پیشحرکتی در حال برنامهریزی برای فعالیتهای بعدی هستند و بهطور خاص، منطقه حرکتی پیشمکمل در این فرایند درگیر شده است که با انتخاب عمل همراه است [27]. شواهدی وجود دارد که فعال شدن بخش پیشحرکتی در انتخاب اقدامات مناسب و قشر جلدی فرونتال در سرکوب پاسخ نادرست اهمیت دارند. فعالسازی این مناطق در قالب فرضیه برنامهریزی برای چشم آرام بیان شده است [7].
قشر قدامی اطلاعات ورودی را از قشر پیشانی دریافت میکند و همچنین نقش مهمی را در انتخاب عمل با همکاری سیستم بینایی ایفا میکند. در یافتههای پژوهش حاضر شاهد تغییر همزمانی در کارکرد سیستم عصبی و چشم آرام بودیم. زمانی که امواج آلفا که با وضعیتی از آرامسازی ارتباط داشته و مغز را به یک وضعیت ریلکسی می رساند، کاهش مییابند، دور چشم آرام نیز افزایش مییابد. با تمرکز بر این نتایج در انجام تکالیف در بافتهای مختلف، قشر مغز بهخصوص در نواحی راست گیجگاهی، مناطق حسیحرکتی و پسسری به تنظیم احساسات در طول مهارتهای هدفگیری، مثل تیراندازی کمک میکند. تصمیمگیری مربوط به احساسات بهعنوان یکی از جنبههای مکانیسم چشم آرام شناخته شده است [28]. در تفسیر نتایج پژوهش حاضر مبنی بر طولانیتر شدن مدتزمان چشم آرام و عملکرد حرکتی طی مراحل انجام مهارت تیراندازی بهطور خاص میتوان به این موضوع اشاره کرد که دوره طولانیتر چشم آرام کنترل احساسات را برای فرد امکانپذیر میکند و سطح مناسب انگیختگی را برای تکمیل تکلیف هدفگیری فراهم می کند. همچنین نمونه دیگری از پژوهش همسو با پژوهش حاضر که فرایندهای عصبی و مؤلفههای چشم آرام را مورد بررسی قرار دادهاند، یافتههای من و همکاران ازطریق پتانسیل های تسهیلشده است که نشان دادند فعالسازی چشم آرام طولانی در اثر خودکاری حرکت و آرامسازی بدن در گلفبازان حرفهای است [11]. همچنین بر طبق یافته کیل منشأ امواج آلفای مغزی ناحیهای در قشر بینایی است. بر همین اساس در پژوهش حاضر با استفاده از تمرینات نوروفیدبک و سرکوب موج آلفا در جایگاه اف 4 نواحی مغزی دخیل در افزایش توجه و خیرگی، به عنوان ترمزی برای ایجاد موج آلفا عمل کردند و کاهش ایجاد موج آلفا از این ناحیه، منجر به افزایش خیرگی و تمییز دادن سریعتر و بهتر اتفاقات میدان بینایی شده است. بنابراین با استفاده از تمرینات نوروفیدبک و بازخورد لحظهبهلحظه تولید امواج آلفا کاهش یافته و میزان دقت بینایی و خیرگی در تیراندازان ماهر در لحظه عملکرد حرکتی افزایش مییابد [29].
همچنین درباره همگرایی فرایندهای عصبی و طولانیتر شدن مدتزمان چشم آرام میتوان گفت فرایندهای عصبی، در ادغام سیگنالهای مرتبط با حرکات چشم و اندام درگیر هستند. در طول این فرایند، بازنماییهای درونی از چشمها، اندامها و اهداف از پیش تعیینشده به همراه پیشبینی پیامدهای حسی از پاسخ حرکتی برنامهریزی شده و همچنین ممکن است مخچه در این فرایند پیشبینی تعامل داشته باشد. بهطور مشابه، تخصیص توجه بصری شامل تغییر فعالیت در مناطق درون لوب فرونتال و حسیحرکتی است. بدیهی است یک اتصال محکم بین جهتگیری توجه بصری و پردازش اجزای حرکتی اهمیت دارد؛ بنابراین مشارکت این فرایندها نشاندهنده پردازش شناختی بالاتر است که احتمالاً طی چشم آرام طولانیتر در اثر تمرینات نوروفیدبک رخ میدهد. همچنین کنترل آنلاین تکالیف بصری هدایتشده از قبیل هدفگیری، نیاز به کسب دید بصری دقیق از یک هدف، ادغام سیگنالهای بصری و حس عمقی برای برنامهریزی حرکتی و انتخاب پاسخ قبل از اجرای چنین پاسخهای حرکتی را دارد [7]. باید به این نکته اشاره کرد که در تیراندازی به علت به وجود اعمال پیچیده، هماهنگی دیداریفضایی و زمانبندی در طی تمرین شلیک نیاز است، بنابراین تمرینات نوروفیدبک باعث کاهش فعالیت عصبی در مرحله آمادهسازی حرکتی و درنتیجه منجر به سازماندهی عصبی و کاهش فعالیتهای شناختی مرتبط با اجرای حرکت قبل از شروع تیراندازی میشود. این تغییرات باعث کاهش اختلال عصبیحرکتی و تقویت و کارآمدی پردازشهای عصبی مربوط به رفتار حرکتی میشود. پس اینگونه میتوان نتیجهگیری کرد که با افزایش سطح مهارت، ارتباطات پالایششده در مغز افزایش مییابد. بنابراین میتوان اینگونه بیان کرد که نتایج تحقیق حاضر همسو با تحقیقات موجود بوده و نشان میدهد تمرین نوروفیدبک در افراد ماهر سودمند است، زیرا در این افراد فرایند پیوسته یادگیری و فعالسازی عقدههای قاعدهای و سیستم لیمبیک در مراحل یادگیری باعث افزایش سرعت و دقت بهطور همزمان میشود و حالتی شبیه به خودکاری در حرکت ایجاد میشود که با درگیر کردن نواحی قشری مرتبط با خیرگی و همچنین تحت تأثیر قرار دادن عملکرد میتواند ورزشکار و بالاخص تیرانداز را برای رسیدن به اوج اجرا آماده کند. بهطورکلی پژوهش حاضر نشان داد تمرینات نوروفیدبک ازطریق سازماندهی فرایندهای عصبی و آرامسازی باعث افزایش دوره چشم آرام و درنتیجه بهبود عملکرد حرکتی در تیراندازان ماهر شد.
نتیجهگیری
در تحقیق حاضر نشان داده شد استفاده از تمرینات نوروفیدبک در کنار تمرینات بدنی تیراندازی بهعنوان یک روش سازنده و کاربردی در مراحل تمرینی باعث بهبود عملکرد حرکتی و مدتزمان چشم آرام در تیراندازان ماهر میشود. آنچه نتایج و یافتههای این پژوهش را ارزشمند میکند، این است که شناخت مکانیسمهای عصبی عملکرد حرکتی و چشم آرام در شکلگیری برنامههای آموزشی نوین کمک میکند تا این برنامهها بهعنوان روشهایی جهت بهینهسازی فرایندهای عملکردی استفاده شوند. همچنین در بعد ارزیابی عملکرد حرکتی، موضوعی که همواره در اغلب پژوهشها تکرار میشود، ارزیابی نتایج عملکرد آزمودنیها، بدون توجه به متغیرهای زیربنایی عملکرد حرکتی است. عواملی همچون تغییرات فرایندهای عصبی و رفتار خیرگی که به دنبال یادگیری حرکتی تغییر میکند و سازگاری و انعطافپذیری از خود نشان میدهند.
درمورد نتایج کسبشده میتوان گفت تمرینات نوروفیدبک باعث بهبود عملکرد و رفتار خیرگی در افراد تیرانداز ماهر میشود. استفاده از دوره تمرینات نوروفیدبک میتواند با هدف بهبود عملکرد تیراندازان ماهر مورد توجه ورزشکاران و مربیان این رشته قرار گیرد. میتوان از این تمرینات بهعنوان یک گزینه مکمل در کنار تمرینات تخصصی و روشهای مختلف تنآسایی استفاده کرد و همچنین برای روشن شدن ابعاد مختلف اینگونه مداخلات تمرینی میتوان این پژوهش را بر روی ورزشکاران رشتههای دیگر با ابزارهای کمی اندازهگیری فعالیتهای مغزی مثل الکتروانسفالوگرافی همزمان با ثبت حرکات چشم انجام داد.
ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
این مطالعه در کمیته اخلاق پژوهشگاه تربیتبدنی (کد: IR.SSRI.REC.1397.201) تأیید شده است. در این مطالعه کلیه اصول اخلاقی در نظر گرفته شد. شرکتکنندگان درمورد روشهای مطالعه آگاه شدند، از محرمانه بودن اطلاعات خود اطمینان حاصل کردند و در هر زمان آزاد بودند مطالعه را ترک کنند. در صورت تمایل، نتایج مطالعه در اختیار آن ها قرار گرفت.
حامی مالی
این مقاله برگرفته از پروژه جایگزین خدمت سربازی آقای حامد مرادی در دانشگاه تهران است و با حمایت دانشگاه تهران انجام شده است.
مشارکت نویسندگان
تمام نویسندگان در آمادهسازی بخشهای این مقاله مشارکت یکسان داشتند.
تعارض منافع
بنابر اظهار نویسندگان، این مقاله تعارض منافع ندارد.
References
References