بررسی اثر پارامترهای بیومکانیکی اندام تحتانی در حین تغییر جهت هنگام دویدن در ورزشکاران مرد جوان پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی به روش‌های آلوگرفت، اتوگرفت پاتلا و اتوگرفت همسترینگ

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

گروه بیومکانیک و آسیب شناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.

10.32598/SJRM.14.2.3312

چکیده

مقدمه و اهداف  بازسازی رباط صلیبی قدامی(ACL) در ورزشکاران مرد جوان معمولاً با استفاده از روش‌های مختلفی، از‌جمله اتوگرافت تاندون همسترینگ، اتوگرافت پاتلا یا آلوگرافت انجام می‌شود. با‌این‌حال شاخص‌های بیومکانیکی در انتخاب روش جراحی مؤثرند، ولی هنوز در‌مورد بهترین روش برای بازسازی این رباط بر‌اساس این شاخص‌ها توافقی وجود ندارد. این مطالعه با هدف مقایسه بیومکانیک اندام تحتانی در ورزشکاران مرد جوان پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی به 3 روش آلوگرفت، اتوگرفت پاتلا و اتوگرفت تاندون همسترینگ انجام شده است.
مواد و روش‌ها این مطالعه مقطعی به مقایسه بیومکانیک تغییر جهت در ورزشکاران بسکتبال (با دامنه سنی 18 تا 35 سال) پرداخته است که تحت بازسازی یک‌طرفه با استفاده از اتوگرفت همسترینگ (6 نفر)، اتوگرفت پاتلا (6 نفر) و آلوگرفت (6 نفر) قرار گرفته‌اند. شرکت‌کنندگان در مرحله فعال توان‌بخشی عملکردی بودند و حرکات تغییر جهت هنگام دویدن (تغییر جهت به کنار، تغییر جهت همراه با دویدن و تغییر جهت از جلو) را انجام دادند. این مطالعه شامل 3 گروه با 6 نفر در هر گروه است. ارزیابی‌های بیومکانیکی با استفاده از سیستم تحلیل حرکت سه‌بعدی با هشت دوربین (Vicon، شرکتVicon Motion Systems Ltd، آکسفورد، بریتانیا) و 2 صفحه نیروی آنالوگ (AMTI OR6-5، Advanced Medical Terminology، Inc.، واتر تاون، MA، ایالات متحده)  انجام شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکووا) برای بررسی تفاوت‌های بین گروه‌ها با سطح معناداری 0/05 تحلیل شدند. 
یافته‌ها تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکو.ا) نشان داد نیروی عکس‌العمل عمودی زمین بین گروه‌ اتوگرفت همسترینگ، در مقایسه با گروه‌های اتوگرفت پاتلا و آلوگرفت تفاوت معنی‌داری داشت (p=0/021) و این تفاوت مستقل از جهت حرکت بود (p=0/984). در سایر متغیرهای نیرویی، مانند نیروی داخلی‌خارجی و قدامی‌خلفی، نرخ بارگذاری و گشتاورهای فلکسوری / اکستنسوری هیپ و زانو، تفاوت معناداری بین گروه‌ها یا تعامل گروه و جهت مشاهده نشد (p>0/05). با‌این‌حال، گشتاورهای ادداکشن / ابداکشن و چرخش داخلی / خارجی هیپ و زانو وابستگی معناداری به تمامی جهت‌های حرکتی (جهت به کنار، تغییر جهت همراه با دویدن و تغییر جهت از جلو) مطالعه نشان دادند (p<0/001  و p=0/032). همچنین، زاویه‌های ادداکشن / ابداکشن و چرخش داخلی / خارجی هیپ و زانو در تعامل گروه و جهت تفاوت معنی‌داری داشتند (p=0/001  و p=0/002 برای هیپ و p=0/001  برای زانو)، در‌حالی‌که در سایر زوایا، همچون فلکشن / اکستنشن و چرخش داخلی / خارجی زانو، تفاوت معنی‌داری بین گروه‌ها و جهت‌های مختلف مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری نتایج کلی نشان می‌دهند در جوانان بازسازی ACL با بازسازی رباط صلیبی قدامی، بارگذاری زانو و هیپ کاهش یافته است. همچنین ورزشکارانی که از گرفت‌های اتوگرفت پاتلا یا آلوگرفت استفاده کرده‌اند، در مقایسه با کسانی که از اتوگرفت همسترینگ بهره برده‌اند، در طول دوران توان‌بخشی مشکلات بیشتری در عملکرد زانو و هیپ خود تجربه کردند. بنابراین انتخاب نوع گرفت برای بازسازی ACL باید بر‌اساس شرایط فردی هر ورزشکار انجام شود و به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی شود که بهینه‌ترین بیومکانیک حرکتی، کاهش خطر پارگی مجدد گرفت و حداقل‌سازی عوارض در ناحیه اهداکننده مدنظر قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Examining the Biomechanical Effects of Lower Limb Parameters During Change of Direction While Running in Young Male Athletes ACL After Reconstruction Using Allograft, Patellar Autograft, and Hamstring Autograft

نویسندگان [English]

  • Danial Kordi
  • Mehdi Khaleghi Tazji
Department of Biomechanics and Sports Injuries, Faculty of Physical Education and Sports Sciences, Kharazmi University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Background and Aims Anterior cruciate ligament (ACL) reconstruction in young male athletes is typically performed using various methods, including hamstring tendon autograft (HT), patellar tendon autograft (PT), or allograft (QT). However, no consensus exists on the optimal graft choice for ACL reconstruction. This study aimed to compare the lower limb biomechanics in young male athletes following ACL reconstruction using allograft, patellar tendon autograft, and HT.
Methods This study compared the biomechanics of directional changes in young athletes with unilateral ACL reconstruction using HT (n=6), PT (n=6), and QT (n=6). The participants were in the active rehabilitation phase and performed change-of-direction movements (side-step change of direction, forward change of direction, and running with directional change). Biomechanical assessments were conducted using a three-dimensional motion analysis system with eight cameras (Vicon, Vicon Motion Systems Ltd, Oxford, UK) and two analog force plates (AMTI OR6-5, Advanced Medical Terminology, Watertown Inc, MA, USA). Data were analyzed using multivariate analysis of covariance (MANCOVA), which was employed to evaluate intergroup differences in SPSS software, version 26 at a significance level of 0.05.
Results MANCOVA revealed a significant difference in vertical ground reaction force (GRF) between the HT, PT, and QT groups (P=0.021), independent of movement direction (P =0.984). Other force variables, such as internal-external and anterior-posterior GRF, loading rate, and hip and knee flexion/extension torques, showed no significant differences between groups or group-direction interactions (P>0.05). However, adduction/abduction and internal/external rotation torques of the hip and knee demonstrated significant dependence on movement direction (P<0.001 and P=0.032). Additionally, hip and knee adduction/abduction and internal/external rotation angles exhibited significant intergroup and directional interactions (P=0.001 and P=0.002 for the hip and P=0.001 for the knee). In contrast, no significant differences were observed in other angles, such as knee flexion/extension and internal/external rotation, across groups or movement directions.
Conclusion Overall, the findings indicate reduced knee and hip loading in adolescents following ACL reconstruction. Moreover, athletes with PT or QT grafts experienced greater deficits in knee and hip performance during rehabilitation than with HT grafts. Therefore, graft choice in ACL reconstruction should be tailored to the individual conditions of athletes and planned to optimize movement biomechanics, minimize the risk of graft re-rupture, and reduce complications at the donor site.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Anterior cruciate ligament reconstruction
  • Biomechanical parameters
  • Lower limb biomechanics
  • Running
دوره 14، شماره 2
خرداد و تیر 1404
صفحه 262-277
  • تاریخ دریافت: 27 آذر 1403
  • تاریخ بازنگری: 16 بهمن 1403
  • تاریخ پذیرش: 29 بهمن 1403
  • تاریخ اولین انتشار: 29 بهمن 1403