اثر مرحله اول بازتوانی قلبی بر کیفیت زندگی و ظرفیت عملکردی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دفتر تحقیقات و فناوری دانشجویی، دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیوتراپی، مرکز تحقیقات فیزیوتراپی دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

2 استادیار گروه فیزیوتراپی، مرکز تحقیقات فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران ، ایران

3 استاد گروه فیزیوتراپی، مرکز تحقیقات فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران ، ایران

4 دانشیار گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران ، ایران

5 فوق تخصص قلب و فلوشیپ اینترونشنال کاردیولوژی

6 استاد آمار زیستی، مرکز تحقیقات فیزیوتراپی گروه علوم پایه، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ،تهران ، ایران

چکیده

مقدمه و اهداف
شیوع نارسایی قلب در حال افزایش است. اثرات مراحل دوم و سومبازتوانی قلبی در کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی بیماران قلبی سرپایی (از بیمارستان ترخیص شده)، مکرراً مورد بررسی قرار گرفته است، لیکن به علت خطرات موجود برای بقای بیماران قلبی در زمان بستری (احتمال کاهش شدید ظرفیت عملکردی بیمار در این مرحله) اثرات مرحله اول بازتوانی قلبی به­ویژه برای مبتلایان به نارسایی قلبی مورد تحقیق قرار نگرفته است و حتی گزارشی از اثر تمرینات معمول در مرحله اول بازتوانی این بیماران نیز در دسترس نیست. از طرفی دیگر، سنجش کیفیت زندگی در سیـستم مراقبـت بهداشتی اهمیت روزافزونی دارد، به­طوری که برخـی بهبـود کیفیـت زنـدگی را مهم­ترین هدف مداخلات درمانی به­ویژه در بیماری­های مزمن می­دانند. بنابر این هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر مرحله اول بازتوانی قلبی بر کیفیت زندگی و ظرفیت عملکردیبیماران بستری مبتلا به نارسایی قلبی است.
مواد و روش­ها
این کارآزمایی بالینی کنترل شده یک سویه کور بر روی 34 بیمار بستری با نارسایی قلبی متوسط و نسبتا شدید (بر اساس طبقه­بندی عملکردی انجمن قلب نیویورک) با کسر تخلیـه بطـن چـپ کمتر از 40 درصد انجام شد. بیماران به­طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. هر دو گروه مراقبت­های معمول پزشکی در زمان بستری و فیزیوتراپی تنفسی را دریافت کردند. در گروه مداخله بیماران علاوه بر این مراقبت­ها، با استفاده از دوچرخه ثابت ورزش هوازی نیز انجام دادند. در هر دو گروه علاوه بر پارامترهای معمول (مانند ضربان قلب، فشار خون و تعداد تنفس)، در روز اول و پنجم بستری کیفیت زندگی )با استفاده از نسخه فارسی شده­ی پرسش­نامه آنژین سیاتل ( و ظرفیت عملکردی (با آزمون 6 دقیقه راه رفتن) اندازه­گیری شد. نرمال بودن داده­ها در دو گروه با آزمون شاپیرو ویلکو تغییرات پارامترها با آزمون چند عاملی اندازه­گیری­های مکرر تحلیل واریانس بررسی شد.
یافته­ها
قبل از شروع مداخله متغیرهای مربوط به شدت بیماری، دموگرافیکی و وابسته­ی دو گروه با هم اختلاف معنادار نداشتند. از روز اول تا پنجم ظرفیت عملکردی هر دو گروه افزایش داشت. میزان این بهبود در گروه مداخله و کنترل به سطح معناداری نرسید. کیفیت زندگی در گروه مداخله به­طور میانگین 84/53 درصد و در گروه کنترل 62/29 درصد بهبود یافت. میزان این بهبود بین دو گروه با 001/0P= تفاوت معنادار داشت.
نتیجه ­گیری
بازتوانی قلبی مرحله اول هم به­صورت تمرینات معمول و هم با اضافه شدن ورزش هوازی به این تمرینات در طی پنج روز بستری بودن در بهبود کیفیت زندگی و توقف روال کاهشی ظرفیت عملکردی و حتی اندکی افزایش آن در بیماران نارسایی قلبی موثر است. کیفیت زندگی عامل پیش­بینی­کننده پیامدهای نارسایی قلبی به حساب می­آید، لذا تحقیقات بیشتر در این زمینه پیشنهاد می­شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The effect of the first phase of cardiac rehabilitation on quality of life and functional capacity of patients with heart failure

نویسندگان [English]

  • Sommayeh Pilannejad 1
  • Sedigheh Sadat Naimi 2
  • Farshad Okhovatian 3
  • Behrouz Attarbashi Moghadam 4
  • Seyed Ali Jamalian 5
  • Alireza Akbarzadeh Bagheban 6
1 Student Research Committee, MSc Student in Physiotherapy, Dept. of Physiotherapy, Shcool of Rehabilitation, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
2 Assistant Professor of Physiotherapy,Physiotherapy Research Center, Dept. of Physiotherapy, School of Rehabilitation, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
3 Professor of Physiotherapy, Dept. of Physiotherapy, Physiotherapy Research Center, School of Rehabilitation Sciences, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
4 Department of Physiotherapy, School of Rehabilitation,Tehran University of Medical Sciences,Tehran,Iran.
5 Interventional Cardiologist. Head of Lavasani hospital
6 Professor of Biostatistics, Shcool of Rehabilitation. Shahid beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
چکیده [English]

Background and aims: The prevalence of heart failure is increasing. The effects of the second and third phases of cardiac rehabilitation in reducing symptoms and improving quality of life for ambulatory (discharged) heart patients has repeatedly been investigated. However, due to the threats to the survival of heart patients at hospitalization (and the possibility of a sharp decline in functional capacity of patients at this stage), the first phase of cardiac rehabilitation, especially for patients with heart failure, has rarely been studied. Meanwhile, the quality of life is becoming increasingly important in the health care system so that it is belived that the most important goal in interventions is to improve the quality of life, especially in chronic diseases. Thus, the aim of the present study was to evaluate the effect of the first phase of cardiac rehabilitation on the quality of life and functional capacity of patients with heart failure.
Methods and Materials: In the present one way blind clinical trial, 34 patients with moderate and severe heart failure (New York Heart Association functional classification basis) with left ventricular ejection fraction lower than 40 percent were included. The patients were randomly divided into two groups. Both groups received routine medical care during hospitalization and respiratory physiotherapy. In addition, patients in the intervention group care had aerobic exercise program using a stationary bicycle. In both groups, in addition to the usual parameters (such as heart rate, blood pressure and respiratory rate), the first and fifth day of hospitalization, quality of life (using the Persian version of the Seattle Angina Questionnaire) and functional capacity (6-minute walk test) were measured. Normality Shapiro-Wilk test was also performed. Then, dependent parameters in the two groups were tracked running multi-factor repeated measures analysis of variance.
Results: In the beginning of the study, the two groups were not significantly different in terms of the variables related to disease severity and demographics. Then, functional capacity was increased in both groups from the first day to the fifth day, yet this improvement was not found to be significant. Also, the quality of life improved 53.84 percent in the intervention group and 29.62 percent in the control group, which is statistically significant (p <0.001).
Conclusion: Cardiac rehabilitation during the first five days of hospitalization can improve the quality of life (which is considered as a predictor of outcome in heart failure) as well as functional capacity in heart failure patients.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cardiac rehabilitation
  • Heart failure
  • Quality of life
  • Functional capacity

مراجع

1.   SalehiTali Sh, MohammadAlian H, Imani R, Khaledifar A, Hatamipour Kh. [The effect of continuous educational and caring interferences on the quality of life patients with heart congestive failure. J Shahrekord Univ Med Sci. 2008; 10(1): 14-19.[In Persian] ##
2.   Roger VL, Go AS, Lloyd-Jones DM, Benjamin EJ, Berry JD, Borden WB, et al. Heart disease and stroke statistics--2012 update: a report from the American Heart Association. Circulation. 2012;125(1):e2.##
3.   Campbell DJ. Heart failure: how can we prevent theepidemic? Medical Journal of Australia. 2003;179(8):422-5.##
4.   Coelho R, Ramos S, Prata J, Bettencourt P, Ferreira A, Cerqueira-Gomes M. Heart failure and health related quality of life. Clinical practice and epidemiology in mental health. 2005;1(1):19.##
5    . Sebern M, Riegel B. Contributions of supportive relationships to heart failure self-care. Eur J Cardiovasc Nurs. 2009 Jun; 8(2): 97-104.##
6.   Johansson P, Brostron A, Dahlsron U, Alehagen U. Global perceived health and health-related quality of life in elderly primary care patients with symptoms of heart failure. Europ J Cardiov Nurs. 2008; 7(4): 96-76##
7.   Nejat S. [The quality of life and evaluation of it. Iran J Epidemiol. 2008; 4(2): 57-62.[ In Persian]##
8.   Heidari S, Salahshoorian A, Rafiee F. Relationship between perceived social support and social network with quality of life in cancer patients. Journal of Feyz 2008; 12(2): 101-8.##
9.   Ahmadi F, Salar A, Faghihzadeh S. Quality of life of Elderly in Zahedan. Journal of Hayat 2009; 10(22): 61-7. [ In Persian]##
10. Moser DK. Psychosocial factors and their association with clinical outcomes in patients with heart failure: Why clinicians do not seem to care. Eur J Cardiov Nurs. 2002; 1(3): 183-8.##
11. Johansson P, Dahlstrom U, Brostrom A. Factors and interventions influencing health-related quality of life in patients with heart failure: a review of the literature. Eur J Cardiovasc Nurs 2006; 5(1): 5-15. ##
12. Juenger J, Schellberg D, Kraemer S, Haunstetter A, Zugck C, Herzog W, et aL. Health related quality of life in patients with congestive heart failure: comparison with other chronic diseases and relation to functional variables. Journal of Heart 2002; 87(3): 235-41##
13. Ravand M, Attarbashi MB, Meraci M, Ravand M, Rezaeian ZS. The reliability and validity of persian version of the Seattle Angina Questionnaire in patients with myocardial infarction J Res Rehabil Sci 2013; 9(5): 805-817. [ In Persian]##
14. Azevedo A, Bettencourt P, Avelos M, Martins E, Lima C, Hens W, et al. Health-related quality of life and stage heart failure. Intl J Cardiol. 2008; 129(2): 238-44.##
15. Masoudi FA, Rumsfeld JS, Havranek EP, House JA, Peterson ED, Krumholz HM, et al. Age, functional capacity, and health-related quality of life in patients with heart failure. Journal of cardiac failure. 2004;10(5):368-73.##
16. Moser DK, Yamokoski L, Sun JL, Conway GA, Hartman KA, Graziano JA, et al. Improvement in health-related quality of life after hospitalization predicts event-free survival in patients with advanced heart failure. Journal of cardiac failure. 2009;15(9):763-9.##
17. Allen LA, Gheorghiade M, Reid KJ, Dunlay SM, Chan PS, Hauptman PJ, et al. Identifying patients hospitalized with heart failure at risk for unfavorable future quality of life. Circulation: Cardiovascular Quality and Outcomes. 2011;4(4):389-98.##
18. Okita K, Kinugawa S, TsutsuiH. Exercise intolerance in chronic heart failure--skeletal muscle dysfunction and potential therapies. Circulation journal: official journal of the Japanese Circulation Society. 2012;77(2):293-300.##
19. Middlekauff HR. Making the case for skeletal myopathyas the major limitation of exercise capacity in heart failure. Circulation: Heart Failure. 2010;3(4):537-46.##
20  Drexler H, Riede U, Münzel T, König H, Funke E, Just H. Alterations of skeletal muscle in chronic heart failure. Circulation. 1992;85(5):1751-9.##
21. Piepoli MF, Coats AJS. The ‘skeletal muscle hypothesis in heart failure’revised. European heart journal. 2013;34(7):512-9##
22. Cano de la Cuerda R, Alguacil Diego IM, Alonso Martín JJ, Molero Sánchez A, Miangolarra Page JC. Cardiac Rehabilitation Programsand Health-Related Quality of Life. State of the Art. Revista Española de Cardiología (English Edition). 2012;65(1):72-9.##
23. Davies EJ, Moxham T, Rees K, Singh S, Coats AJ, Ebrahim S, et al. Exercise training for systolic heart failure: Cochrane systematic review and meta‐analysis. European journal of heart failure. 2010;12(7):706-15.##
24. Brown CJ, Redden DT, Flood KL, Allman RM. The underrecognized epidemic of low mobility during hospitalization of older adults. Journal of the American Geriatrics Society. 2009;57(9):1660-5.##
25. Pollentier B, Irons SL, Benedetto CM, DiBenedetto A-M, Loton D, Seyler RD, et al. Examination of the six minute walk test to determine functional capacity in people with chronic heart failure: a systematic review. Cardiopulmonary physical therapy journal. 2010;21(1):13-18.##
26. Hoekstra T, Jaarsma T, Veldhuisen DJ, Hillege HL, Sanderman R, Lesman‐Leegte I. Quality of life and survival in patients with heart failure. European journal of heart failure. 2013;15(1):94-102.##
27. Faller H, Störk S, Schowalter M, Steinbüchel T, Wollner V, Ertl G, et al. Is health-related quality of life an independent predictor of survival in patients with chronic heart failure? Journal of psychosomatic research. 2007;63(5):533-8.##
28. Shoemaker MJ, Curtis AB, Vangsnes E, Dickinson MG. Clinically meaningful change estimates for the six-minute walk test and daily activity in individuals with chronic heart failure. Cardiopulmonary physical therapy journal. 2013;24 (3):21-9##
29. Ismail H, McFarlane JR, Dieberg G, Smart NA. Exercise training program characteristics and magnitude of change in functional capacity of heart failure patients. International journal of cardiology. 2014;171(1):62-5.##
30. Moghadam BA, Tavakol K, Hadian MR, Bagheri H, Jalaei S. Phase III cardiac rehabilitation after CABG: Combined aerobic and strengthening exercise protocols. International Journal of Therapy and Rehabilitation. 2009;16(8):420-30. [ In Persian]##
31. Plentz RDM, Sbruzzi G, Ribeiro RA, Ferreira JB, Dal Lago P. Inspiratory muscle training in patients with heart failure: meta-analysis of randomized trials. Arquivos brasileiros de cardiologia. 2012;99(2):762-71.##
32. Lin S-J, McElfresh J, Hall B, Bloom R, Farrell K . Inspiratory muscle training in patients with heart failure: a systematic review. Cardiopulmonary physical therapy journal. 2012;23(3):29.##
دوماهنامه علمی - پژوهشی طب توانبخشی
دوره 6، شماره 2
خرداد و تیر 1396
صفحه 82-90

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 12 بهمن 1394
  • تاریخ بازنگری: 11 خرداد 1395
  • تاریخ پذیرش: 18 خرداد 1395
  • تاریخ اولین انتشار: 01 تیر 1396

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار