مقایسه حس عمقی مفصل آرنج در زنان ورزشکار و غیرورزشکار دارای سندرم هایپرموبیلیتی عمومی و ورزشکار سالم

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، مدرس مدعو، گروه تربیت بدنی، دانشگاه پیام نور، اهواز، ایران

2 دانشجوی دکتری آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، ایران

3 استادیار گروه بیومکانیک ورزشی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، ایران

4 دانشیار گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، ایران

چکیده

مقدمه و اهداف
هایپرموبیلیتی از جمله عوامل مطرح در بروز بی‌ثباتی مفصلی و در نتیجه احتمال ایجاد آسیب می‌باشد. به همین دلیل اعتقاد بر این است که حس عمقی در این افراد دچار اختلال می‌گردد. بنابراین هدف مطالعه حاضر مقایسه حس عمقی مفصل آرنج در زنان ورزشکار و غیرورزشکار دارای سندرم هایپرموبیلیتی عمومی با زنان ورزشکار سالم بود.
مواد و روش‌ها
روش تحقیق حاضر از نوع مورد-شاهدی و روش نمونه‌گیری از نوع انتخابی و در دسترس بود. 30 زن در سه گروه ده نفری ورزشکار سالم، ورزشکار دارای هایپرموبیلیتی و غیرورزشکار دارای هایپرموبیلیتی در محدوده سنی 30 تا 20 سال در مطالعه حاضر شرکت کردند. خطای حس وضعیت در زوایای 60 و 45 درجه فلکشن آرنج به روش اکتیو توسط دستگاه دینامومتر ایزوکنتیک بایودکس سیستم 3 اندازه‌گیری شد و بین افراد هر سه گروه و بین زوایای مختلف مقایسه گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها، از آزمون تحلیل واریانس با اندازه­های تکراری در سطح معناداری 05/0>P استفاده شد.
یافته‌ها
تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد دقت حس عمقی در ورزشکار دارای هایپرموبیلیتی و ورزشکار سالم نسبت به غیرورزشکار دارای هایپرموبیلیتی بالاتر می‌باشد. همچنین گروه ورزشکار دارای هایپرموبیلیتی و ورزشکار سالم در زاویه 60 درجه نسبت به زاویه 45 درجه از دقت حس عمقی بیشتری برخوردار بودند،اما در گروه غیرورزشکار دارای هایپرموبیلیتی در زاویه 60 درجه نسبت به زاویه 45 درجه حس عمقی از دقت کمتری برخوردار بود.
نتیجه‌گیری
برخلاف تحقیقات صورت گرفته تاکنون، تحقیق حاضر وجود نقص حس عمقی در افراد دارای هایپرموبیلیتی را رد می‌کند. تا امروز حس عمقی ورزشکاران دارای هایپرموبیلیتی مورد بررسی و ارزیابی قرار نگرفته است که این خود می‌تواند دلیل خوبی برای توجیه این مدعا باشد، چرا که می‌توان به نقش مهم و کلیدی تمرینات ورزشی بر روی حس عمقی مفاصل بدن اشاره نمود؛ بنابراین به نظر می‌رسد احتمالاً بتوان از ورزشکاران دارای هایپرموبیلیتی در سطوح بالاتر رقابتی استفاده نمود و در استعدادیابی ورزشی، افراد فوق را از نظر دور نداشت.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Comparison between Elbow Joint Proprioception in Female Athletes and Non-Athletes Showing General Hypermobility Syndrome and Healthy Female Athletes

نویسندگان [English]

  • Razie Davoodi 1
  • Faraj Fatahi 2
  • Raghad Mi'mar 3
  • Sayed Sadredin Shojaedin 4
1 Graduate of Corrective Exercise and Sport Injury, Visiting lecturer, Department of Physical Education, Payam Noor University, Ahvaz, Iran
2 PhD Student in Corrective Exercise and Sport Injury, University of Esfahan, Iran
3 Associate Professor, Department of Sports Injury and Corrective Exercises, School of Physical Education And Sport Sciences, Kharazmi University of Tehran, Iran
4 Associate Professor, Department of Sport Biomechanics, School of Physical Education and Sport Sciences, Kharazmi University of Tehran, Iran
چکیده [English]

Abstract
Background and Aim: Hypermobility is generally referred to as a distinguished risk factor in developing joint instability and the possibility of causing damage. Thus, it is widely believed that proprioception goes impaired in individuals with hypermobility. Therefore, the present study was carried out to compare elbow joint proprioception in female athletes and non-athletes showing hypermobility syndrome and healthy female athletes.
Materials and Methods: The study followed a case-control methodology and the sampling was choice-based and based on the availability of the participants. A total of 30 female participants were categorized into three distinct groups, each comprising of 10 healthy athletes, 10 athletes showing hypermobility, and 10 non-athletes with hypermobility. Participants age range was between 20-30. Elbow flexion position sense error was measured through isokinetic dynamometer biodex system 3 through active method in 45 and 60 degrees and the values obtained were compared among the three groups and different angles. For data analysis, variance analysis test with repeated measures was used. The significance level was set at p< 0.05.
Results:Data analysis indicated that the athletes showing hypermobility syndrome and healthy athletes both showed a higher proprioceptive precision compared with non-athletes demonstrating hypermobility. Additionally, the athletes with hypermobility and healthy athlete groups demonstrated more accurate proprioceptive acuity at an angle of 60 degrees compared with that of 45 degrees. But, the non-athletes showing hypermobility demonstrated a less accurate proprioceptive acuity at an angle of 60 degrees compared with that of 45 degrees.
Conclusion: Unlike the previous investigations, the current study rejected the notion of existing impaired proprioception within the individuals showing hypermobility. So far, the hypermobility athletes’ proprioception has not been evaluated, which can be a good reason to justify this claim, since we may direct attentions to the key role of physical exercises in joints proprioception. Therefore, it seems that we could rely on hypermobility athletes to be used in higher levels of competition and in sport talent scouting.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Proprioception
  • elbow joint
  • Femaleathlete
  • Generalhypermobilitysyndrome
  1.  Smith, R., et al., Hypermobility and sports injuries in junior netball players. British journal of sports medicine, 2005. 39(9): p. 628-631.##
  2. Konopinski, M.D., G.J. Jones, and M.I. Johnson, The Effect of Hypermobility on the Incidence of Injuries in Elite-Level Professional Soccer Players A Cohort Study. The American journal of sports medicine, 2012. 40(4): p. 763-769.##
  3. Jindal, P., et al., Muscle strength differences in healthy young adults with and without generalized joint hypermobility: a cross-sectional study. BMC sports science, medicine and rehabilitation, 2016. 8(1): p.1 11.-##
  4. Saccomanno, M.F., et al., Generalized joint laxity and multidirectional instability of the shoulder. Joints, 2014. 1(4): p. 179.-171##
  5. LN, R., The hypermobility syndrome.. Physical Therapy, 1999. 79(6): p. 591-599.##
  6. Collinge, R. and J.V. Simmonds, Hypermobility, injury rate and rehabilitation in a professional football squad–A preliminary study. Physical Therapy in Sport, 2009. 10(3): p. 91-96.##
  7. Richie, D.H., Functional instability of the ankle and the role of neuromuscular control: a comprehensive review. The journal of foot and ankle surgery, 2001. 40(4): p. 240-251.##
  8. Mirbagheri, M., H. Barbeau, and R. Kearney, Intrinsic and reflex contributions to human ankle stiffness: variation with activation level and position. Experimental Brain Research, 2000. 135(4): p. 423-436.##
  9. Houglum, P.A. and D.B. Bertoti, Brunnstrom's clinical kinesiology. 2011: FA Davis.##
  10. Ivanenko, Y., I. Solopova, and Y. Levik, The direction of postural instability affects postural reactions to ankle muscle vibration in humans. Neuroscience letters, 2000. 292(2): p. 103-106.##
  11. Ghaffarinejad, F., S. Taghizadeh, and F. Mohammadi, Effect of static stretching of muscles surrounding the knee on knee joint position sense. British journal of sports medicine, 2007. 41(10): p. 684-687.##
  12. Weiler, H.-T. and F. Awiszus, Influence of hysteresis on joint position sense in the human knee joint. Experimental brain research, 2000. 135(2): p. 215-221.##
  13. Alt, W., H. Lohrer, and A. Gollhofer, Functional properties of adhesive ankle taping: neuromuscular and mechanical effects before and after exercise. Foot & ankle international, 1999. 20(4): p. 238-245.##
  14. Lohrer, H., W. Alt, and A. Gollhofer, Neuromuscular properties and functional aspects of taped ankles. The American Journal of Sports Medicine, 1999. 27(1): p. 69-75.##
  15. Donkervoort, S., et al., The neuromuscular differential diagnosis of joint hypermobility; S. Donkervoort, CG Bönnemann, B. Loeys, H. Jungbluth, and NC Voermans; Am J Med Genet C Semin Med Genet. 2015 Mar; 169 (1): 23–42. American Journal of Medical Genetics Part A, 2016. 170(1): p. 285-286.##
  16. Junge, T., et al., Altered knee joint neuromuscular control during landing from a jump in 10–15year old children with generalised joint hypermobility. A substudy of the CHAMPS-study Denmark. Journal of Electromyography and Kinesiology, 2015. 25(3): p. 501-507.##
  17. Fatoye, F., et al., Proprioception and muscle torque deficits in children with hypermobility syndrome. Rheumatology, 2009. 48(2): p. 152-157.##
  18. Hall, M., et al., The effect of the hypermobility syndrome on knee joint proprioception. Rheumatology, 1995. 34(2): p. 121-125.##
  19. Hauser, R.A. and H.J. Phillips, Treatment of joint hypermobility syndrome, including Ehlers-Danlos syndrome, with Hackett-Hemwall prolotherapy. Journal of Prolotherapy, 2011. 3(2): p. 612-629.##
  20. Drouin, J.M., et al., Reliability and validity of the Biodex system 3 pro isokinetic dynamometer velocity, torque and position measurements. European journal of applied physiology, 2004. 91(1): p. 22-29.##
  21. Juul-Kristensen, B., et al., Test-retest reliability of joint position and kinesthetic sense in the elbow of healthy subjects. Physiotherapy theory and practice, 2007. 24(1): p. 65-72.##
  22. Bruton, A., J.H. Conway, and S.T. Holgate, Reliability: what is it, and how is it measured? Physiotherapy, 2000. 86(2): p. 94-99.##
  23. Lentell, G., et al., The contributions of proprioceptive deficits, muscle function, and anatomic laxity to functional instability of the ankle. Journal of Orthopaedic & Sports Physical Therapy, 1995. 21(4): p. 206-215.##
  24. Rozzi, S.L., et al., Knee joint laxity and neuromuscular characteristics of male and female soccer and basketball players. The American journal of sports medicine, 1999. 27(3): p. 312-319.##
  25. Jadidian, Ali Akbar. Compare elbow joint position sense in men's basketball, gymnasts players and non athletes. master thesis. Tehran University. Faculty of Physical Education, 1387.##
  26. Yousefzadeh, A., et al., Studying the knee joint proprioception in generalized joint hypermobility as compared to healthy subjects. Journal of Research in Rehabilitation Sciences, 2012. 1(1): p. 1-9.##
  27. Stillman, B.C., E.A. Tully, and J.M. McMeeken, Knee joint mobility and position sense in healthy young adults. Physiotherapy, 2002. 88(9): p. 553-560.##
  28. Sahin, N., et al., Evaluation of knee proprioception and effects of proprioception exercise in patients with benign joint hypermobility syndrome. Rheumatology international, 2008. 28(10): p. 995-1000.##
دوره 6، شماره 3
مهر و آبان 1396
صفحه 21-28
  • تاریخ دریافت: 05 بهمن 1394
  • تاریخ بازنگری: 25 تیر 1395
  • تاریخ پذیرش: 02 شهریور 1395
  • تاریخ اولین انتشار: 01 مهر 1396