تأثیر بازخورد و کینزیوتیپینگ بر اصلاح الگوهای حرکتی ناقص در ورزشکاران با آسیب‌های اندام تحتانی

Introduction
There are many therapeutic interventions to affect the lower limb function of athletes with impaired movement patterns. This study addresses only feedback and kinesio taping that affect lower limb function in athletes with impaired lower limb movement patterns. This study aimed to compare the effects of kinesio taping and feedback on defective movement patterns of athletes with lower limb injuries.
Materials and Methods
This study is a systematic review in which all articles published in English related to the effect of feedback and kinesio taping on correcting incomplete motor patterns and reducing risk factors for injury were reviewed. The present study was conducted by searching foreign databases such as Google Scholar, PubMed, and ScienceDirect and domestic databases including Magiran and Irandoc with the keywords of “videotape augmented feedback,” “taping,” “kinesio taping,” and “lower extremity” from January 2000 to January 2021.
Results
After reviewing the full text of 45 articles, 24 articles were selected according to the purpose of the research. In all studies, feedback training methods positively affected lower limb biomechanics, and kinesio taping methods improved pain. As a result, it improves the dynamic knee valgus and prevents non-contact injuries of the anterior cruciate ligament. Some studies have reported that feedback exercises have little effect on frontal plane movements, and kinesio taping exercises have little impact on lower limb biomechanics. Another study described the effects of internal feedback on positive lower limb mechanisms and the result of external feedback on negative motor learning. One study did not find the effect of kinesio taping exercises positive in the elderly with knee osteoarthritis.
Conclusion
After comparing the effects of feedback and kinesio taping interventions in the studied studies, it can be concluded that feedback is better than kinesio taping in improving kinetic and kinematic variables in people with lower limb movement pattern defects, and most studies showed that taping was only effective in pain relief and did not alter incomplete movement patterns.

Ethical Considerations
Compliance with ethical guidelines
This article is a meta-analysis/systematic review with no human or animal samples. There were no ethical issues to be considered in this research.

Funding
This article is a meta-analysis/systematic review and has not received any grant from public, commercial, or non-profit funding agencies.

Authors' contributions
Equally contributed to preparing this article: All authors; Collected the data: Mohadeseh Ashrafizade; The final paper was prepared and edited: Hassan Daneshmandi, Parisa Sedaghati.

Conflict of interest
The authors declared no conflict of interest.

Acknowledgments
The authors appreciate the moral support of Guilan University, Faculty of Physical Education. 

مقدمه
راستای پویای غلط در حین فعالیت‌های فرود یا کولاپس عملکردی والگوس، به‌عنوان یکی از مکانیسم‌های مرتبط با آسیب بدون برخورد رباط صلیبی‌قدامی توصیف شده است [1-3]. کولاپس عملکردی والگوس، با افزایش اداکشن و چرخش داخلی مفصل ران همراه است. والگوس زانو و چرخش داخلی یا خارجی، در زنان بیشتر از مردان در حین انجام فعالیت‌های فرود مشاهده شده است [4 ,5]. به‌دلیل تفاوت‌های آناتومیکی و فیزیولوژیکی، زنان نسبت به مردان حرکات بیشتری را در صفحات فرونتال و عرضی در طول فعالیت‌های پویا نشان می‌دهند که به‌طور بالقوه رباط صلیبی‌قدامی را در آن‌ها بیشتر در معرض خطر قرار می‌دهد. تفاوت در راستای استاتیک اندام تحتانی یک عامل خطر درونی برای آسیب رباط صلیبی‌قدامی است و در برخی موارد، نویسندگان مطالعات گذشته‌نگر ارتباط بین وضعیت آسیب رباط صلیبی‌قدامی و پرونیشن بیشتر، زاویه لگن و ژنورکورواتوم (عقب‌زدگی زانو) را شناسایی کرده‌اند [4-7]. 
به‌طور خاص، راستا‌های استاتیک در طول زنجیره‌ حرکت اندام تحتانی که ازنظر ساختاری اندام تحتانی را در یک وضعیت چرخش داخلی مفصل ران و والگوس زانو قرار می‌دهد، ممکن است به والگوس پویا و افزایش خطر آسیب رباط صلیبی‌قدامی کمک کنند [8]. بااین‌حال، تصور می‌شود والگوس پویا‌ی زانو یک عامل مؤثر در ایجاد درد‌های مزمن زانو مانند درد کشککی‌رانی باشد. علاوه‌براین، درد‌های مزمن، در ورزشکاران نخبه، ورزشکاران تفریحی و غیر‌ورزشکاران وجود دارد [9, 10]، درحالی‌که اکثر اقدامات در درمان بی‌ثباتی کشکک در سندروم درد کشککی‌رانی به تثبیت‌کننده‌های ایستا یا پویا‌ی کشکک اشاره می‌کند، هنوز هم عوامل دیگری وجود دارد که باید در طی فرآیند تصمیم‌گیری قبل از عمل مورد توجه قرار گیرند. راستای غلط اندام‌ها و نیروی حاصل از آن یکی از عوامل مهم برای عملکرد بیومکانیکی طبیعی اندام تحتانی است. 
بدشکلی والگوس صفحه‌ فرونتال از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا ممکن است منجر به بی‌ثباتی مزمن استخوان کشککی و دررفتگی جانبی شود [11, 12]. تقریباً سالانه 250000 آسیب‌دیدگی رباط صلیبی‌قدامی در ایالات‌متحده رخ می‌دهد. 80 درصد از آسیب‌های رباط صلیبی‌قدامی از مکانیسم‌های غیر‌برخوردی حاصل می‌شود که نشان می‌دهد اصلاح رفتار حرکتی مرتبط با آسیب رباط صلیبی‌قدامی می‌تواند از آسیب‌دیدگی در آینده جلوگیری کند. میزان بالای آسیب‌های غیر‌تماسی رباط صلیبی‌قدامی باعث ایجاد برنامه‌های پیشگیری برای کاهش خطر آسیب رباط صلیبی‌قدامی بدون تماس شده است [13، 14]. برنامه‌های آموزشی عصبی‌عضلانی برای تغییر این الگو‌های حرکتی در زنان به منظور کاهش میزان آسیب رباط صلیبی‌قدامی اجرا شده است. 
یکی از مؤلفه‌های مهم بسیاری از این برنامه‌های آموزشی عصبی‌عضلانی، بازخورد است که مشخص شده است میزان آسیب رباط صلیبی‌قدامی را در مقایسه با عدم بازخورد کاهش می‌دهد. از بازخورد معمولاً برای اصلاح بیومکانیک بالقوه آسیب‌زا در حین حرکات خاص استفاده می‌شود. برای مثال، نشان داده شده ‌است که آموزش بازخورد بیومکانیک جهش-فرود را تغییر می‌دهد [15]. یک مطالعه مروری نظام‌مند اخیراً نتیجه گرفت که ترکیبی از حالت‌های ارائه‌شده توسط متخصص و خود تجزیه‌وتحلیل بازخورد، ممکن است بیشترین تأثیر را در کاهش نیروی واکنش زمین در فعالیت پرش فرود داشته باشد. بااین‌حال، هنوز حالت بهینه یا ترکیبی از حالت‌های بازخورد برای کاهش میزان آسیب رباط صلیبی‌قدامی به‌طور کامل ثابت نشده است. 
محققان زیادی تأثیرات بازخورد اطلاعات بر عملکرد و یادگیری مهارت‌های حرکتی را ارزیابی کرده‌اند. ارائه بازخوردی بیرونی به افراد در مورد حرکت آن‌ها، فرآیند بازخوردی و آگاهی از اجرا است که به‌عنوان ارائه اطلاعات تکمیلی برای یک فرد، فراتر و بالا‌تر از اطلاعات ذاتی است که به‌طور طبیعی دردسترس فرد قرار دارد. استفاده از مربی با استفاده از بازخورد تقویت‌شده نوار‌ ویدئویی در موارد مختلف ورزشی (برای مثال گلف یا تنیس) امری عادی است، اما استفاده از آن در پزشکی ورزشی بسیاری نادیده گرفته شده است [16]. یکی دیگر از مداخلات مؤثر در این راستا کینزیوتیپینگ است. کینزیوتیپینگ، تحریک جلدی آوران را ایجاد می‌کند که اعتقاد بر این است که باعث کاهش درد و همچنین تحریک گیرنده‌های مکانیکی و بهبود تحریک‌پذیری عضلات می‌شود [16, 17, 18, 19, 20]. همچنین احتمالاً کینزیوتیپینگ تأثیر مثبتی در راستای زانو و کاهش درد در هنگام فعالیت‌های عملکردی بالا رفتن یا پایین آمدن از پله دارد [21]. اگرچه نتایج تحقیقات نشان داده است که کینزیوتیپینگ در بیماران با استئو‌آرتریت زانو مؤثر است، اما شواهد قوی‌تری برای اثبات این موضوع نیاز است [17]. مداخلات درمانی زیادی در راستای تأثیر‌گذاری بر عملکرد اندام تحتانی ورزشکاران با اختلال در الگو‌های حرکتی وجود دارد. 
این مطالعه صرفاً به آن دسته از مداخلات مانند بازخورد و کینزیوتیپینگ که بر عملکرد اندام تحتانی ورزشکاران با اختلال در الگو‌های حرکتی اندام تحتانی تأثیر دارند، می‌پردازد. باتوجه‌به تأثیر‌گذاری هر 2 روش در بهبود متغیر‌های مربوط الگوی حرکتی، این مطالعه در جهت بررسی این سؤال است که هرکدام از روش‌های مذکور بیشترین تأثیر را بر کدام عوامل دارد؟ و در کدام عوامل تغییری ایجاد نکرده است؟
مواد و روش‌ها
این پژوهش یک مطالعه مروری ‌نظام‌مند است که در آن تمامی مقالات منتشر‌شده به زبان انگلیسی در ارتباط با اثر باخورد و کینزیوتیپینگ بر اصلاح الگو‌های حرکتی‌ناقص و کاهش عوامل خطر آسیب بررسی  شده است. مطالعه حاضر با جست‌وجو در پایگاه‌های اطلاعاتی خارجی ازجمله گوگل‌اسکالر، پابمد و ساینس‌دایرکت و پایگاه‌های اطلاعاتی داخلی ازجمله مگیران، ایران‌داک با کلیدواژه‌های Videotape augmented feedback، Taping، Kinesio Taping وlower exteremity از ژانویه سال 2000 تا ژانویه سال 2021 صورت گرفته ‌است. 
معیار‌های ورود مطالعات به این پژوهش، نگارش مقاله به زبان انگلیسی و استفاده از روش‌های بازخورد و کینزیوتیپینگ بر اجرا و عملکرد و معیار خروج مطالعات، دسترسی نداشتن به متن کامل مطالعات، بیماران در مرحله‌ حاد آسیب و بیماران با سابقه‌ جراحی تعیین شد. هیچ نوع محدودیتی برای ورود مطالعات براساس طراحی مطالعات انجام‌شده، وجود نداشت. متن کامل همه مقاله‌ها مطالعه ‌شد و با در نظر گرفتن هدف پژوهش، داده‌های مرتبط استخراج شدند. در جست‌وجوی اولیه با جست‌وجوی کلیدواژه‌ها و استفاده ترکیبی از آن‌ها با استفاده از کلمه AND، مجموعاً 239 مقاله یافت شد. در بررسی اولیه با بررسی عناوین و چکیده مقالات در مرحله غربالگری، مقالات تکراری و غیرمرتبط حذف شدند. 
تعداد 45 مقاله وارد مرحله انتخاب شدند که بعد از مطالعه متن کامل مقاله، 24 مقاله به‌دلیل تطابق کامل با معیار‌های ورود و اهداف مطالعه وارد پژوهش شدند. 194مقاله به‌دلیل عدم تطابق با معیارهای ورود، تکراری بودن، ارائه خلاصه چکیده در همایش‌ها و دسترسی نداشتن به متن کامل مقاله از مطالعه حذف شدند.
یافته‌ها
پس از بررسی متن کامل 45 مقاله، درنهایت 24 مقاله مطابق با هدف پژوهش انتخاب شد. از این 24 مطالعه، 20 مطلعه از نوع مداخله‌ای، 2 مطالعه مرورری ‌نظام‌مند، 1 مطالعه فراتحلیل و 2 مطالعه مروری ‌نظام‌مند و فراتحلیل بود (جدل شماره 1). بیشتر مطالعات بر روی زنان انجام شده بود. اکثر مطالعات برای انتخاب نمونه‌های پژهشی از شیوه نمونه‌گیری تصادفی استفاده کرده بودند. در همه مطالعات انجام‌شده، روش‌های تمرینی بازخوردی تأثیر مثبتی بر بیومکانیک اندام تحتانی (ازجمله افزایش فلکشن ران و زانو و کاهش نیروی عمودی عکس‌العملی زمین) داشت و روش‌های کینزیوتیپینگ باعث بهبود درد شد. درنتیجه باعث بهبود والگوس داینامیک زانو و جلوگیری از آسیب‌های غیرتماسی رباط صلیبی‌قدامی می‌شود. در برخی مطالعات گزارش شده بود که تمرینات بازخوردی تأثیر کمی بر حرکات در صفحه فرونتال و تمرینات کینزیوتیپینگ تأثیر کمی بر بیومکانیک اندام تحتانی دارد. مطالعه دیگری به مقایسه بازخورد‌های داخلی و خارجی پرداخته بود که درنهایت تأثیرات بازخوردهای داخلی را بر مکانیسم اندام تحتانی مثبت و تأثیرات یازخوردهای خارجی را برای یادگیری حرکتی منفی بیان کرده بود. یک مطالعه هم تأثیر تمرینات کینزیوتیپینگ را بر افراد مسن با استئوآرتریت زانو مثبت نیافت. در جدول شماره 1 خلاصه‌ای از مطالعات مرورشده ارائه شده است.​​​​​​​

بحث
در سال 2005 جیمز و همکاران تحقیقی را بر روی ورزشکاران دانشگاهی انجام دادند. ورزشکاران در 4 گروه قرار گرفتند. 3 گروه تمرینات بازخوردی شامل بازخورد فقط تخصصی، بازخورد ساده و ترکیبی از هر 2 بازخورد و 1 گروه غیربازخوردی. شرکت‌کنندگان پرش-فرود بسکتبال را در 3 موقعیت انجام دادند. نتایج به این گونه بود که همه‌ گروه‌های بازخوردی افزایش معنا‌داری در زاویه‌های فلکشن زانو و کاهش نیرو‌های عمودی عکس‌العمل زمین در طی اجرا نشان دادند. در گروه بازخورد‌های ترکیبی این تغییرات بیشتر بود [21]. 
در مطالعه مروری نظام‌مندی که کورتنی و همکاران در سال 2018 انجام دادند، شواهد نشان می‌دهد که می‌توان از اطلاعات بازخورد ترکیبی برای بهبود قابل توجه شاخص‌های بیو‌مکانیکی مرتبط با آسیب رباط صلیبی‌قدامی و افزایش برنامه‌های پیشگیری از آسیب رباط صلیبی‌قدامی استفاده کرد [22]. در مطالعه دیگری در سال 2017 آنه‌بنجامین و همکاران یافتند که تمرینات بازخوردی باعث بهبود فلکشن ران و زانو در لحظه‌ برخورد می‌شود [23]. در سال 2009 مطالعه‌ای که دنیل ‌هرمن و همکاران باعنوان تأثیرات تمرینات بازخوردی با و بدون تمرینات قدرتی انجام دادند، یافته‌ها نشان داد اگر تمرینات قدرتی همراه با تمرینات بازخوردی باشد، ظرفیت بیشتری برای تغییرات مثبت بیومکانیکی در اندام تحتانی وجود دارد. همه‌ شرکت‌کنندگان متعاقب تمرینات بازخوردی، کاهش در نیرو‌های عمودی زمین و افزایش در فلکشن زانو، فلکشن ران و ابداکشن ران را نشان دادند [24]. 
در سال 2015 هایلی و همکاران مطالعه‌ای را انجام دادند. در این مطالعه 31 زن به 3 گروه تقسیم شدند. بازخورد در زمان واقعی، بازخورد پس از پاسخ، گروه ترکیبی از این 2 بازخورد و گروه کنترل. حرکات و زوایای زانو و ران در صفحه‌ ساجیتال، زوایای زانو در صفحه‌ فرونتال و نیروی عمودی عکس‌العمل زمین محاسبه شد. گروه کنترل در جریان پرش فرود هیچ‌گونه بازخوردی دریافت نکردند. هر 2 گروه اول بهبود‌های مشابهی در زوایای فلکشن ران و زانو و کاهش در نیروی عمودی عکس‌العمل زمین نسبت به گروه کنترل نشان دادند و هیچ تغییری در بیومکانیک اندام تحتانی در صفحه‌ فرونتال مشاهده نشد [15]. 
در سال 2014 مونرو و همکاران یک مطالعه بر روی 28 نفر انجام دادند. نیروی عمودی عکس‌العمل زمین، زمان برخورد، ارتفاع پرش و زوایای صفحه‌‌ فرونتال در طی فعالیت پرش-فرود اندازه‌گیری شد. نتایج به این شکل بود، کاهش معنا‌داری در نیروی عمودی عکس‌العمل زمین، ارتفاع پرش و افزایش در زمان برخورد در گروه بازخوردی دیده شد [15]. در سال 2019 ویکتوریا ‌نلسون و همکاران در یک مطالعه‌ مروری نظام‌مند و فراتحلیل یافتند که تمرینات پرش-فرود ترکیبی با بازخورد تکمیلی برای کاهش آسیب‌های رباط صلیبی‌قدامی مفید است، اما تأثییرات کمی بر بیومکانیک صفحه‌ فرونتال دارد. ازاین‌رو نتایج مطالعات قبل را تحکیم بخشیدند [26] و از این نظر با مطالعه‌ هایلی همسو بود.
 در سال 2018 پاپویک و همکاران به مقایسه‌ بازخورد‌های درونی و بیرونی پرداختند. یافته‌های این مقاله نشان داد بازخورد‌های درونی تأثیری مثبتی بر مکانیسم‌های فرود دارد، درحالی‌که بازخورد بیرونی تأثیرات تخرببی بر یادگیری حرکتی دارد [27]. در سال 2016 هایلی و همکاران مطالعه‌ای را انجام دادند. 2 گروه مداخلات بازخوردی تأثییراتی مثبتی در مکانیسم‌های فرود مانند افزایش فلکشن زانو و ران و کاهش نیروهای عمودی عکس‌العمل زمین نسبت به گروه کنترل نشان دادند. ازاین‌رو با تمام مطالعات بالا همسو است [28]. نیمان و همکاران در سال 2016 مطالعه‌ای انجام دادند. گروه بازخورد در طی 4 هفته بازخورد را دریافت کردند. پس از 4 هفته تمرین بازخورد، بهبود در فلکشن ران و زانو افراد نسبت به گروه کنترل مشاهده شد [29]. چن ‌ای ‌سونگ و همکاران در سال 2015 تحقیقی را انجام دادند. در این تحقیق از کینزیوتیپینگ چرخشی ران به منظور تأثیر‌گذاری بر روی درد، کینماتیک اندام‌تحتانی و فعالسازی عضلات بر روی زنان مبتلا به سندروم درد کشککی‌رانی استفاده شد. کینزیوتیپینگ کینماتیک‌های اندام ‌تحتانی را در افراد با درد کشککی‌رانی تغییر داد و باعث کاهش درد افراد شد، اما تأثیر چندانی بر روی فعالسازی عضلات نداشت [30].  
ای ‌جو تاسی و همکاران در سال 2020 مطالعه‌ای انجام دادند. افراد فعالیت‌های اسکات تک پا و پرش لای‌آپ را انجام دادند. یک بار با کینزیوتیپینگ به منظور اصلاح کینماتیک‌های اندام تحتانی و کاهش درد و بار دیگر بدون کینزیوتیپینگ. کینزیوتیپینگ ران در افراد با سندروم درد کشککی‌رانی در طی فعالیت‌های اسکات تک‌پا و پرش لای‌آپ مداخله‌ی مؤثری بود. در فعالیت پرش لای‌آپ باعث ابداکشن بیشتری به‌جای نیروی عکس‌العمل زمین و کاهش چرخش داخلی ران در فعالیت  اسکات تک پا شد [31]. جانگ‌ هون لی و همکاران در سال 2019 مطالعه گزارش موردی انجام دادند که در آن یک زن پرستار 26 ساله با درد کشککی‌رانی یک‌طرفه با درد زانو مراجعه کرد. این فرد به هنگام ایستادن بعد از نشستن یا نشستن پس از ایستادن، درد زانو داشت. از کینزیوتیپینگ برای اصلاح جابه‌جایی خارجی کشکک استفاده شد. کینزیوتیپینگ تعادلی باعث کشش داخلی زانو در این فرد با کشش خارجی کشکک شد. و هچنین باعث کاهش درد در این فرد شد [32]. 
کلی فورد و همکاران در سال 2020 مطالعه‌ای را بر روی افراد با سندروم درد‌کشککی رانی انجام دادند. افراد فعالیت‌های مربوطه را در 3 مرحله بدون کینزیوتیپینگ، کینزیوتیپینگ مک‌کانل کشککی‌رانی و کینزیوتیپینگ در جهت محدودیت چرخش داخلی تیبیا انجام دادند. شرکت‌کنندگان با سندروم درد کشککی‌رانی به هنگام هر 2 نوع کینزیوتیپینگ در طی فعالیت‌های لانچ و اسکات تک پا، کاهش درد را داشتند، اما شواهدی مبنی‌بر تغییر در کینماتیک اندام تحتانی در طی روش‌های کینزیوتیپینگ و بدون کینزیوتیپینگ مشاهده نشد [33]. سامرا النکن مرو و همکاران در سال 2018 مطالعه‌ای با هدف تأثیر کینزیوتیپینگ بر عملکرد عصبی-عضلانی و درد در افراد با سندروم درد کشککی‌رانی انجام دادند. 54 نفر در این مطالعه شرکت کردند. در گروه با کینزیوتیپینگ بدون تنشن در ناحیه پهن داخلی، کاهش درد مشاهده شد، اما تغییری در متغیر‌های دینامومتریک و الکترومیوگرافی پس از کینزیوتیپینگ بر روی پهن داخلی مشاهده نشد که از این جهت با مطالعه پیش‌گفته همسو است [34]. سوناند‌شان‌آماند‌کومار در سال 2014 مطالعه‌ای را با هدف کارایی کینزیوتیپینگ بر گشتاور ایزوکنیتک چهار‌سر ران انجام دادند. گروه آزمایش با کینزیوتیپینگ بهبود معنا‌داری در اوج گشتاور چهار‌سر ران نسبت به گروه کنترل داشتند [35].
ژی ژون لی و همکاران در سال 2018 یک مطالعه‌ فراتحلیل با هدف تأثیر‌گذاری کینزیوتیپینگ بر درد و عملکرد افراد با آرتروز زانو انجام دادند. کینزیوتیپینگ در بهبود درد و عملکرد افراد با استئوآرتریت زانو نقش داشت [36]. آنالینا رالف و همکاران در سال 2018 مطالعه‌ای با هدف تأثیر کینزیوتیپینگ بر بهبود درد، عملکرد و حس عمقی افراد با آرتروز زانو انجام دادند. افرادی که به‌مدت 3 روز از کینزیوتیپینگ استفاده کرده‌ بودند، اثرات خوبی بر بهبود درد، سفتی مفاصل و عملکرد آن‌ها مشاهده شد. این مطالعه بیان کرد که کینزیوتیپینگ یک درمان محافظتی خوب برای رفع نشانه‌های آرتروز است. هیچ یافته‌ای برای تعادل، قدرت عضلانی، سرعت راه رفتن یا دامنه حرکت فعال یافت نشد [37]. 
برونا ویجک و همکاران در سال 2016 مطالعه‌ای با هدف تأثیر‌گذاری کینزیوتیپینگ بر افراد مسن با آرتروز انجام دادند. گروه مداخله، کینزیوتیپینگ را به‌مدت 4 روز دریافت کرد. کینزیوتیپینگ در تمامی موارد اندازه‌گیری‌شده هیچ تأثیر مثبتی در افراد مسن با آرتروز نداشت [38]. سانچتی و همکاران در سال 2015 مطالعه‌ای با هدف تأثیر‌گذاری باندالاستیک بر درد و پارامتر‌های راه رفتن، بر افراد با آرتروز زانو انجام دادند. پس از استفاده از کینزیوتیپینگ درد در این افراد کاهش یافت و پارامتر‌های راه رفتن مثل طول ‌گام و نرخ گام‌برداری در این افراد بهبود یافت [39]. شین لی و همکاران در سال 2017 مطالعه‌ مروری نظام‌مند و فراتحلیل با تأثیر کینزیوتیپینگ بر افراد با آرتروز زانو انجام دادند. در نهایت 11 مقاله به‌طور کامل مورد بررسی قرار گرفت. کینزیوتیپینگ باعث بهبود درد و حس عمقی در افراد با درد زانو شد، اما تأثیر زیادی بر ارتقا قدرت عضلات در این افراد نداشت [40].
سایان و همکاران در سال 2018 مطالعه‌ای با هدف تأثیر کینزیوتیپینگ بر مچ پا و زانو در بسکتبالیست‌های زن در طی فعالیت‌های تخصصی بسکتبال انجام دادند. کینزیوتیپینگ باعث بهبود درد و حس عمقی در افراد با آرتروز زانو شد، اما تأثیر زیادی بر ارتقا قدرت عضلات در این افراد نداشت که از این نظر با مطالعه شین لی همسو است. نتایج مطالعه نشان می‌دهد کینزیوتیپینگ مچ پا دامنه حرکتی مچ پا را در طی فعالیت ریباند محدود می‌کند و به نظر می‌رسد کینزیوتیپینگ مچ پا بر زانو تأثر منفی داشته باشد [41]. عبدالکدیر محمود و همکارش (2017) تأثیر بازخورد بر روی نیروی حاصل از فرود را بررسی کردند. به‌طور دقیق‌تر این مطالعه به منظور بررسی تأثیر بازخورد دیداری و کلامی در کاهش نیروی فرود بود. هر 2 گروه دیداری و کلامی به‌مدت 2 هفته، شامل 3 جلسه در هفته، تحت مداخله قرار گرفتند. آنووا با اندازه‌گیری‌های مکرر بر روی نتایج آزمون‌ها، اثر متقابل معنا‌داری بین گروه‌ها و آزمون نشان نداد (0/05<P). درنهایت تفاوت قابل توجهی بین گروه‌های بازخورد دیده نشد. درنتیجه بازخورد می‌تواند در کاهش نیروی عمودی عکس‌العمل زمین مؤثر باشد و از این نظر به کاهش آسیب رباط صلیبی قدامی کمک کند، اما ممکن است به‌مدت طولانی تمرین با بازخورد برای ارزیابی اثربخشی آن در اصلاح رفتارها نیاز داشته باشد [42]. 
در سال 2013 هایلی و همکاران یک مطالعه مروری نظام‌مند انجام دادند. هدف از این مطالعه تأثیر بازخورد بر نیروی عمودی عکس‌العمل زمین در طی فعالیت پرش-فرود بود. مطالعه نشان داد بازخورد باعث کاهش گشتاور عمودی نیروی عکس‌العمل زمین می‌شود [43]. در سال 2021 نورسته و اشرفی‌زاده مطالعه‌ای را تحت عنوان بررسی اثر آنی بازخورد بر عملکرد ورزشکاران با نقص الگوهای حرکتی اندام تحتانی انجام دادند. در تمام مطالعات بررسی‌شده این مقاله، بازخورد باعث بهبود نقص‌های الگوهای حرکتی به‌عنوان عوامل خطرزا برای رباط صلیبی‌قدامی می‌شود که از این نظر با مطالعات یادشده همسو است [44].
نتیجه‌گیری
پس از بررسی اثرات 2 مداخله‌ بازخورد و کینزیوتیپینگ در مطالعات جمع‌آوری‌شده، می‌توان نتیجه گرفت که بازخورد در بهبود متغیر‌های مربوط به کینتیک و کینماتیک در افراد با نقص الگوی حرکتی، اندام تحتانی بهتر از کینزیوتیپینگ است و اکثر مطالعات نشان دادند کینزیوتیپینگ تنها در بهبود درد و حس عمقی مؤثر بوده و تغییری در جهت بهبود الگوهای حرکتی ناقص ایجاد نکرده است. برخی از مطالعات هم بیان کردند که کینزیوتیپینگ بر قدرت تأثیری نداشته است. به‌طورکلی روش‌های تمرینی بازخوردی تأثیر مثبتی بر بیومکانیک اندام تحتانی (ازجمله افزایش فلکشن ران و زانو و کاهش نیروی عمودی عکس‌العملی زمین) داشت، درحالی‌که کینزیوتیپینگ تأثیر کمی بر بیومکانیک اندام تحتانی داشت.
 باوجوداین اکثر مطالعات بررسی‌شده در این مقاله مروری، بر روی زنان بود. بنابراین به پژوهش‌های بیشتری در این راستا نیاز است تا یافته‌های این مطالعه را (مبنی‌بر مؤثرتر بودن بازخورد نسبت به کینزیوتیپینگ در بهبود بیومکانیک اندام تحتانی و الگوهای حرکتی ناقص) تأیید کند.

ملاحظات اخلاقی

پیروی از اصول اخلاق پژوهش
این مقاله یک مقاله مروری سیستماتیک/فراتحلیل است و هیچ نمونه انسانی و حیوانی ندارد. 

حامی مالی
این پژوهش هیچ‌گونه کمک مالی از سازمانی‌های دولتی، خصوصی و غیرانتفاعی دریافت نکرده است.

مشارکت نویسندگان
 جمع‌آوری و ترکیب داده‌ها: محدثه اشرفی‌زاده؛ طراحی و ویرایش نسخه اصلی مطالعه: حسن دانشمندی، پریسا صداقتی و محدثه اشرفی‌زاده. 

تعارض منافع
بنابر اظهار نویسندگان، این مقاله تعارض منافع ندارد.

تشکر و قدردانی
نویسندگان از دانشگاه‌ گیلان، دانشکده تربیت بدنی به سبب حمایت‌های معنوی به‌عمل‌آمده، تشکر و قدردانی می‌کنند.

References

1. Olsen OE, Myklebust G, Engebretsen L, Bahr R. Injury mechanisms for anterior cruciate ligament injuries in team handball: A systematic video analysis. The American Journal of Sports Medicine. 2004; 32(4):1002-12. [DOI:10.1177/0363546503261724] [PMID]
2. Ireland ML. Anterior cruciate ligament injury in female athletes: Epidemiology. Journal of Athletic Training. 1999; 34(2):150-4. [PMID] [PMCID]
3. Tamura A, Akasaka K, Otsudo T, Shiozawa J, Toda Y, Yamada K. Dynamic knee valgus alignment influences impact attenuation in the lower extremity during the deceleration phase of a single-leg landing. PLoS One. 2017; 12(6):e0179810. [DOI:10.1371/journal.pone.0179810] [PMID] [PMCID]
4. Shultz SJ, Schmitz RJ. Effects of transverse and frontal plane knee laxity on hip and knee neuromechanics during drop landings. The American Journal of Sports Medicine. 2009; 37(9):1821-30. [DOI:10.1177/0363546509334225] [PMID] [PMCID]
5. Lephart SM, Ferris CM, Riemann BL, Myers JB, Fu FH. Gender differences in strength and lower extremity kinematics during landing. Clinical Orthopaedics and Related Research. 2002; 401:162-9. [DOI:10.1097/00003086-200208000-00019] [PMID]
6. McLean SG, Fellin RE, Suedekum N, Calabrese G, Passerallo A, Joy S. Impact of fatigue on gender-based high-risk landing strategies. Medicine and Science in Sports and Exercise. 2007; 39(3):502-14. [DOI:10.1249/mss.0b013e3180d47f0] [PMID]
7. Sigward SM, Powers CM. The influence of gender on knee kinematics, kinetics and muscle activation patterns during side-step cutting. Clinical Biomechanics. 2006; 21(1):41-8. [DOI:10.1016/j.clinbiomech.2005.08.001] [PMID]
8. Nguyen AD, Shultz SJ, Schmitz RJ. Landing biomechanics in participants with different static lower extremity alignment profiles. Journal of Athletic Training. 2015; 50(5):498-507. [DOI:10.4085/1062-6050-49.6.03] [PMID] [PMCID]
9. Smith BE, Selfe J, Thacker D, Hendrick P, Bateman M, Moffatt F, et al. Incidence and prevalence of patellofemoral pain: A systematic review and meta-analysis. PLoS One. 2018; 13(1):e0190892. [DOI:10.1371/journal.pone.0190892] [PMID] [PMCID]
10. Magalhães E, Fukuda TY, Sacramento SN, Forgas A, Cohen M, Abdalla RJ. A comparison of hip strength between sedentary females with and without patellofemoral pain syndrome. Journal of Orthopaedic & Sports Physical Therapy. 2010; 40(10):641-7. [DOI:10.2519/jospt.2010.3120] [PMID]
11. Salsich GB, Yemm B, Steger-May K, Lang CE, Van Dillen LR. A feasibility study of a novel, task-specific movement training intervention for women with patellofemoral pain. Clinical Rehabilitation. 2018; 32(2):179-90. [DOI:10.1177/0269215517723055] [PMID] [PMCID]
12. McWalter EJ, Cibere J, MacIntyre NJ, Nicolaou S, Schulzer M, Wilson DR. Relationship between varus-valgus alignment and patellar kinematics in individuals with knee osteoarthritis. The Journal of Bone and Joint Surgery. 2007; 89(12):2723-31. [DOI:10.2106/JBJS.F.01016] [PMID]
13. Myklebust G, Maehlum S, Engebretsen L, Strand T, Solheim E. Registration of cruciate ligament injuries in Norwegian top level team handball: A prospective study covering two seasons. Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports. 1997; 7(5):289-92. [DOI:10.1111/j.1600-081997.tb00155.x] [PMID]
14. Myklebust G, Maehlum S, Holm I, Bahr R. A prospective cohort study of anterior cruciate ligament injuries in elite Norwegian team handball. Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports. 1998; 8(3):149-53. [DOI:10.1111/j.1600-0838.1998.tb00185.x] [PMID]
15. Ericksen HM, Thomas AC, Gribble PA, Doebel SC, Pietrosimone BG. Immediate effects of real-time feedback on jump-landing kinematics. Journal of Orthopaedic & Sports Physical Therapy. 2015; 45(2):112-8. [DOI:10.2519/jospt.2015.4997] [PMID]
16. Ouyang JH, Chang KH, Hsu WY, Cho YT, Liou TH, Lin YN. Non-elastic taping, but not elastic taping, provides benefits for patients with knee osteoarthritis: Systemic review and meta-analysis. Clinical Rehabilitation. 2018; 32(1):3-17. [DOI:10.1177/0269215517717307] [PMID]
17. Słupik A, Dwornik M, Białoszewski D, Zych E. Effect of Kinesio Taping on bioelectrical activity of vastus medialis muscle. Preliminary report. Ortopedia, Traumatologia, Rehabilitacja. 2007; 9(6):644-51. [PMID]
18. Aytar A, Ozunlu N, Surenkok O, Baltacı G, Oztop P, Karatas M. Initial effects of kinesio® taping in patients with patellofemoral pain syndrome: A randomized, double-blind study. Isokinetics and Exercise Science. 2011; 19(2):135-42. [DOI:10.3233/IES-2011-0413]
19. Kuru T, Yaliman A, Dereli E. Comparison of efficiency of Kinesio® taping and electrical stimulation in patients with patellofemoral pain syndrome. Acta Orthopaedica et Traumatologica Turcica. 2012; 46(5):385-92. [DOI:10.3944/AOTT.2012.2682] [PMID]
20. Oliveira AS, Silva DPG, Silva JG. Acute effect of Kinesio Taping on knee pain and stability. Case report. Revista Dor. 2017; 18(1):88-91. [DOI:10.5935/1806-0013.20170018]
21. Oñate JA, Guskiewicz KM, Marshall SW, Giuliani C, Yu B, Garrett WE. Instruction of jump-landing technique using videotape feedback: Altering lower extremity motion patterns. The American Journal of Sports Medicine. 2005; 33(6):831-42. [DOI:10.1177/0363546504271499] [PMID]
22. Armitano CN, Haegele JA, Russell DM. The use of augmented information for reducing anterior cruciate ligament injury risk during jump landings: A systematic review. Journal of Athletic Training. 2018; 53(9):844-59. [DOI:10.1177%2F0363546504271499] [PMID] [PMCID]
23. Benjaminse A, Postma W, Janssen I, Otten E. Video feedback and 2-dimensional landing kinematics in elite female handball players. Journal of Athletic Training. 2017; 52(11):993-1001. [DOI:10.4085/1062-6050-52.10.11] [PMID] [PMCID]
24. Herman DC, Oñate JA, Weinhold PS, Guskiewicz KM, Garrett WE, Yu B, et al. The effects of feedback with and without strength training on lower extremity biomechanics. The American Journal of Sports Medicine. 2009; 37(7):1301-8. [DOI:10.1177/0363546509332253] [PMID]
25. Munro A, Herrington L. The effect of videotape augmented feedback on drop jump landing strategy: Implications for anterior cruciate ligament and patellofemoral joint injury prevention. The Knee. 2014; 21(5):891-5. [DOI:10.1016/j.knee.2014.05.011] [PMID]
26. Neilson V, Ward S, Hume P, Lewis G, McDaid A. Effects of augmented feedback on training jump landing tasks for ACL injury prevention: A systematic review and meta-analysis. Physical Therapy in Sport. 2019; 39:126-35. [DOI:10.1016/j.ptsp.2019.07.004] [PMID]
27. Popovic T, Caswell SV, Benjaminse A, Siragy T, Ambegaonkar J, Cortes N. Implicit video feedback produces positive changes in landing mechanics. Journal of Experimental Orthopaedics. 2018; 5(1):1-12. [DOI:10.1186/s40634-018-0129-5] [PMID] [PMCID]
28. Ericksen HM, Thomas AC, Gribble PA, Armstrong C, Rice M, Pietrosimone B. Jump-landing biomechanics following a 4-week real-time feedback intervention and retention. Clinical Biomechanics. 2016; 32:85-91. [DOI:10.1016/j.clinbiomech.2016.01.005] [PMID]
29. Nyman EJr, Armstrong CW. Real-time feedback during drop landing training improves subsequent frontal and sagittal plane knee kinematics. Clinical Biomechanics. 2015; 30(9):988-94. [DOI:10.1016/j.clinbiomech.2015.06.018] [PMID]
30. Song CY, Huang HY, Chen SC, Lin JJ, Chang Effects of femoral rotational taping on pain, lower extremity kinematics, and muscle activation in female patients with patellofemoral pain. Journal of Science and Medicine in Sport. 2015; 18(4):388-93. [DOI:10.1016/j.jsams.2014.07.009] [PMID]
31. Tsai YJ, Huang YC, Chen YL, Hsu YW, Kuo YL. A pilot study of hip corrective taping using kinesio tape for pain and lower extremity joint kinematics in basketball players with patellofemoral pain. Journal of Pain Research. 2020; 13:1497. [DOI:10.2147/jpr.s256466] [PMID] [PMCID]
32. Lee JH, Choi HS. Effects of balance taping using kinesiology tape in a female with patellofemoral pain syndrome: A case report. Journal of Back and Musculoskeletal Rehabilitation. 2019; 32(6):829-32. [DOI:10.3233/bmr-171004] [PMID]
33. Clifford AM, Dillon S, Hartigan K, O'Leary H, Constantinou M. The effects of McConnell patellofemoral joint and tibial internal rotation limitation taping techniques in people with Patellofemoral pain syndrome. Gait & Posture. 2020; 82:266-72. [DOI:10.1016/j.gaitpost.2020.09.010] [PMID]
34. Melo SA, Macedo LB, Borges DT, Brasileiro JS. Effects of kinesio taping on neuromuscular performance and pain of individuals affected by patellofemoral pain: A randomized controlled trial. Physiotherapy Theory and Practice. 2020; 36(6):709-19. [DOI:10.1080/09593985.2018.1492657] [PMID]
35. Anandkumar S, Sudarshan S, Nagpal P. Efficacy of kinesio taping on isokinetic quadriceps torque in knee osteoarthritis: A double blinded randomized controlled study. Physiotherapy Theory and 2014; 30(6):375-83. [DOI:10.3109/09593985.2014.896963] [PMID]
36. Lu Z, Li X, Chen R, Guo C. Kinesio taping improves pain and function in patients with knee osteoarthritis: A meta-analysis of randomized controlled trials. International Journal of Surgery. 2018; 1(59):27-35. [DOI:1016/j.ijsu.2018.09.015] [PMID]
37. Rahlf AL, Braumann KM, Zech A. Kinesio taping improves perceptions of pain and function of patients with knee osteoarthritis: A randomized, controlled trial. Journal of Sport 2019; 28(5):481-7. [DOI:10.1123/jsr.2017-0306] [PMID]
38. Wageck B, Nunes GS, Bohlen NB, Santos GM, de Noronha M. Kinesio taping does not improve the symptoms or function of older people with knee osteoarthritis: A randomised trial. Journal of 2016; 62(3):153-8. [DOI:10.1016/j.jphys.2016.05.012] [PMID]
39. Faqih A, Gavankar U, Tambekar N, Rairikar S, Shyam A, Sancheti P. Effect of rigid taping on pain and gait parameters in knee osteoarthritis. International Journal of Current Research and Review. 2015; 7(1):24-35. [DOI:10.31782/2231-2196]
40. Li X, Zhou X, Liu H, Chen N, Liang J, Yang X, et al. Effects of elastic therapeutic taping on knee osteoarthritis: A systematic review and meta-analysis. Aging and Disease. 2018; 9(2):296-305. [DOI:10.14336/ad.2017.0309] [PMID] [PMCID]
41. Williams SA, Ng L, Stephens N, Klem N, Wild C. Effect of prophylactic ankle taping on ankle and knee biomechanics during basketball-specific tasks in females. Physical Therapy in Sport. 2018; 32(1):200-6. [DOI:10.1016/j.ptsp.2018.04.006] [PMID]
42. Mahmod AK, Lee JLF. Effects of augmented feedback on landing force from jumps. Jurnal Sains Sukan & Pendidikan Jasman. 2017; 6(2):1-9. [DOI:10.37134/jsspj.vol6.2.1.2017]
43. Ericksen HM, Gribble PA, Pfile KR, Pietrosimone BG. Different modes of feedback and peak vertical ground reaction force during jump landing: A systematic review. Journal of Athletic Training. 2013; 48(5):685-91. [DOI:10.4085/1062-6050-48.3.02] [PMID] [PMCID]
44. Norasteh AA, Ashrafizadeh M. Evaluation of the immediate effect of feedback on the performance of athletes with lower limb movement pattern defects. Bimonthly Journal of Rehabilitation. 2021; 1(1). [article in press] [DOI:10.22037/jrm.2021.115788.2814]