تأثیر تمرینات اغتشاشی بر عملکرد کورتیکوماسکولار در فعالیت راه رفتن در ورزشکاران با پارگی رباط صلیبی قدامی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه رفتار حرکتی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

2 گروه کنترل حرکتی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.

3 گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه جامع امام حسین، تهران، ایران.

4 گروه مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

10.32598/SJRM.13.5.1

چکیده

مقدمه و اهداف به‌دلیل فقدان مکانورسپتورها در افراد با پارگی رباط صلیبی‌قدامی، نوروپلاستیسیتی حسی و حرکتی اتفاق می‌افتد که باعث بروز الگوهای کنترل حرکتی غیرطبیعی و نامتقارن در اندام‌های تحتانی می‌شود. تمرینات نوروماسکولار اغتشاشی، غیرقرینگی حرکتی و نقص‌های عملکردی را در افراد پارگی رباط صلیبی‌قدامی بهبود می‌بخشد. به همین دلیل در این مطالعه از تمرین اغتشاشی به شیوه متفاوتی استفاده شد.
مواد و روش‌ها 30 ورزشکار با پارگی یک‌طرفه رباط صلیبی‌قدامی به‌صورت تصادفی در گروه‌های تمرینی اغتشاشی و استاندارد قرار داده شدند. برنامه تمرینی 2 گروه به‌صورت 3 جلسه 1 روز درمیان هفتگی برای 1 ماه انجام شد. از اندازه‌گیری آزمون‌های الکترومیوگرافی سطحی و طیف قدرت نسبی امواج آلفا و بتای الکتروانسفالوگرافی کمی در تکلیف راه رفتن استفاده شد.
یافته‌ها گروه تمرین اغتشاشی افزایش معنی‌داری را در فعالیت عضله در هر دو اندام سالم و پارگی رباط صلیبی‌قدامی با افزایش در شاخص تشابه (ES=0/81 ،P=0/08) نشان داد، درحالی‌که نتایج در گروه تمرین استاندارد معنی‌دار نبودند (ES=0/39 ،P=0/39). در آزمون‌های فعالیت قشر مغز، گروه تمرین اغتشاشی در مقایسه با گروه تمرین استاندارد، قرینگی عالی در قدرت نسبی آلفا (ES=0/02 ،P=0/94) و قرینگی خوبی در قدرت نسبی بتا (ES=0/26 ،P=0/24) را نشان داد. ازآنجاکه در این مطالعه، بررسی قرینگی بین دو اندام اندازه‌گیری و بحث شده است، هرچقدر مقدار عدد P به 1 نزدیک‌تر باشد و از معنی‌داری آماری فاصله داشته باشد، قرینگی بین دو اندام بیشتر است؛ به این معنی که تفاوت بین اندام‌ها کم است.
نتیجه‌گیری نتایج مطالعه حاضر نشان داد تمرینات اغتشاشی مکانیکی احتمالاً به‌لیل داشتن چالش‌های مشابه با دنیای واقعی، گزینه مناسب‌تر تمرینی در انتقال ورزشکاران پارگی رباط صلیبی‌قدامی به شرایط پیش از آسیب می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Training Modifies Corticomotor Function in Walking Activity in Athletes with Anterior Cruciate Ligament Rupture

نویسندگان [English]

  • Sarah Jomhouri 1
  • Saeed Talebian 2
  • Mohammad Kazem VaezMousavi 3
  • Seyed Hamid Sadjadi-Hazaveh 4
1 Department of Motor Behavior, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
2 Department of Motor Control, Faculty of Rehabilitation, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
3 Department of Knowledge and Cognitive Intelligence, Imam Hossein University, Tehran, Iran.
4 Department of Sport Management, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Central Branch of Islamic Azad University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Background and Aims Due to the lack of mechanoreceptors in people with anterior cruciate ligament rupture (ACLR), sensory and motor neuroplasticity occurs, which causes abnormal and asymmetric motor control patterns in the lower limbs. Perturbation-based training can improve motor asymmetry and functional deficits in people with ACLR. In this study, we used a mechanical perturbation training to assess its effect on the cortico-muscular performance during walking in athletes with ACLR.
Methods Thirty athletes with unilateral ACLR were randomly assigned to two groups of perturbation-based and standard training. The training program of the two groups was done in three sessions every other day per week for one month. The surface electromyography and relative power analysis of alpha and beta waves in quantitative electroencephalography were performed during a walking task.
Results The perturbation-based training group showed a significantly higher muscle activity in both healthy and affected knees after increase in the similarity index (P=0.08, Cohen’s d=0.81), while there was no significant difference in the standard training group (P=0.39, Cohen’s d= 0.39). In cortical activity tests, the perturbation-based training group showed excellent symmetry in the relative power of alpha wave compared to the standard training group (P=0.94, Cohen’s d =0.02) and a good symmetry in the relative power of beta wave (P=0.24, Cohen’s d=0.26).
Conclusion The perturbation-based training is a more appropriate training for athletes with ACLR, probably due to having real-world challenges. 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Anterior cruciate Ligament rupture
  • Perturbation training
  • Walking
  • Electroencephalography
دوره 13، شماره 5
آذر و دی 1403
صفحه 1002-1021
  • تاریخ دریافت: 19 تیر 1402
  • تاریخ بازنگری: 27 تیر 1402
  • تاریخ پذیرش: 28 تیر 1402
  • تاریخ اولین انتشار: 28 مرداد 1402