اثر فوری کانون توجه کلی و بیرونی بر بهبود پرش تک پا و دامنه ی حرکتی زانوی زنان ورزشکار مستعد آسیب رباط صلیبی قدامی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه علوم ورزشی ، پردیس بین المللی کیش، دانشگاه تهران،کیش، ایران

2 گروه آسیب شناسی و بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

3 گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران

چکیده

مقدمه و اهداف: یکی از شایع­ترین و خطرناک­ترین آسیب­ها در ورزش، آسیب لیگامنت متقاطع قدامی ( ACL) است. امروزه علی­رغم وجود برنامه های پیشگیری از آسیب ACL میزان شیوع این آسیب همچنان بالا است. تا کنون تحقیقات از تاثیر مثبت کانون توجه بیرونی حمایت کرده اند، اما اطلاعاتی در مورد بکارگیری کانون توجه کلی به عنوان فرایندی که کنترل خودکار را فراخوانی خواهد کرد، در پیشگیری از آسیب ACL یافت نشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر کانون توجه کلی و بیرونی بر طول پرش تک پاو دامنه حرکت زانوی زنان ورزشکار در معرض آسیب رباط صلیبی قدامی بود.
مواد و روش ها: روش تحقیق نیمه آزمایشی و طرح پژوهش درون گروهی یا تکرار سنجش بود.  سیزده زن ورزشکار مستعد آسیب لیگامان متقاطع قدامی ( غربالگری شده به وسیله آزمون تاک) با میانگین سن 4/42±23/77 سال، به صورت هدفمند انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان سه پرش را در هر یک از وضعیت های مختلف توجه ( کنترل، بیرونی و کلی) و در کل نه پرش انجام دادند. اثر ترتیب وضعیت ها به روش همترازسازی متقابل کنترل شد. بدین ترتیب که بعد از 3 پرش در وضعیت کنترل، گروه  1 ابتدا 3 پرش در وضعیت کلی و سپس 3 پرش در وضعیت بیرونی انجام داد و گروه 2 برعکس. آزمون پرش تک پا جهت سنجش عملکرد شرکت کننده ها استفاده شد.  
یافته ها: مطابق نتایج تحلیل واریانس با سنجش های مکرر اثر کانون توجه بر مسافت پرش و دامنه حرکتی زانو معنی دار بود (0/001=p). مقایسه های زوجی تعقیبی با اصلاح بونفرونی نشان داد که مسافت پرش و دامنه حرکتی زانو در وضعیت کانون توجه بیرونی به طور معنی داری بیشتر از وضعیت توجه خودکنترل بود (0/002=p)،در مسافت پرش تفاوت معنی داری میان وضعیت کانون توجه بیرونی و کلی؛ و نیز وضعیت کانون توجه کلی و خودکنترل مشاهده نشد (0/05<p). اما در دامنه حرکتی زانو نشان داد که در وضعیت های کانون توجه کلی به طور معنی داری بیشتر از وضعیت توجه خودکنترل بود و بین دو وضعیت کانون توجه کلی و بیرونی تفاوت معنی داری وجود نداشت (0/965=p).
نتیجه گیری: بر اساس نتایج به نظر می­رسد استفاده از دستورالعمل ها با کانون توجه بیرونی و کلی، دامنه ی حرکتی زانو و با کانون توجه بیرونی می تواند عملکرد پرش طولی در زنان ورزشکار مستعد آسیب زانو را افزایش ‌دهد و برای بهبود عملکرد مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The Immediate Effect of Holistic and External Focus of Attention on the Improvement of Single-Leg Hop and Knee Range of Motion of Female Athletes Prone to Anterior Cruciate Ligament Injury

نویسندگان [English]

  • Zahra Ebrahimi Hagh 1
  • Reza Rajabi 2
  • Hooman Minoonejad 2
  • Afkham Daneshfar 3
1 Department of Sports Sciences, Kish International Campus, University of Tehran, kish, Iran
2 Department of Sports injury and biomechanics, Faculty of Sport Sciences and health, University of Tehran , Tehran, Iran
3 Department of Motor Behavior, Faculty of Sport Sciences, Alzahra University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Background and Aims: One of the most common and dangerous injuries in sports is an Anterior Cruciate Ligament (ACL) injury. Today, despite the ACL injury prevention programs, the prevalence of this injury remains high. So far, research has supported the positive effect of an external focus of attention, but no information was found on the use of a holistic focus of attention as a process that would invoke automatic control in ACL injury prevention The purpose of this study was to investigate the effect of holistic and external focus of attention on single-leg hop length and knee range of motion of female athletes with anterior cruciate ligament injury.
Materials and Methods: The research method was semi-experimental and the study design was Within-group or Repeated measures. Thirteen female athletes prone to anterior cruciate ligament injury (screened by Tuck test) with an average age of 23.77±4.42 years were selected purposefully. Participants performed three jumps under each focus of attention conditions (control, external and holistic) and nine jumps in total. The effect of order of conditions was controlled by a counterbalancing. Thus, after 3 jumps in the control condition, group 1 first performed 3 jumps in the holistic condition and then 3 jumps in the external condition, and group 2 did the opposite. The single-leg hop test was used to measure the performance of the participants.
Results: According to the results of the analysis of variance with repeated measures, the effect of the focus of attention on the jump distance was significant (p=0.001). Post hoc pairwise comparisons with Bonferroni correction showed that the jump distance in the external focus condition was significantly higher than the control condition (p=0.002). But there was not a significant difference between the external and holistic focus of attention conditions; Also, the conditions of holistic focus and control (p<0.05). But in the range of motion of the knee, it showed that it was significantly higher in the holistic focus of attention than in the self-control attention and there was no significant difference between the general and external focus of attention (p=0.965).
Conclusion: Based on the results, it seems that the use of instructions with an external focus and holistic focus can increase knee range of motion and with an external focus can increase the single-leg hop performance in female athletes prone to knee injuries and can be used to improve performance.

کلیدواژه‌ها [English]

  • ACL injury prevention
  • educational instruction
  • single leg hop
  • tuck jump assessment
دوره 13، شماره 4
در حال انتشار
مهر و آبان 1403
  • تاریخ دریافت: 25 شهریور 1403
  • تاریخ بازنگری: 10 مهر 1403
  • تاریخ پذیرش: 22 مهر 1403
  • تاریخ اولین انتشار: 22 مهر 1403