تأثیر استراتژی‌های یادگیری حرکتی بر بیومکانیک فرود ورزشکاران دارای والگوس داینامیک زانو

عباس زاده قناتی, هادی; غنی زاده حصار, نرمین

doi:10.32598/SJRM.14.2.3310

تأثیر استراتژی‌های یادگیری حرکتی بر بیومکانیک فرود ورزشکاران دارای والگوس داینامیک زانو

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ گروه بیومکانیک و آسیب شناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی تهران، تهران، ایران.

² گروه فیزیولوژی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.

10.32598/SJRM.14.2.3310

چکیده

مقدمه و اهداف طبق مطالعات دستورالعمل‌ها و استراتژی‌های یادگیری حرکتی در برنامه‌های پیشگیری از آسیب لیگامان صلیبی قدامی مؤثر بوده‌اند. بنابراین هدف از مطالعه حاضر تأثیر استراتژی‌های یادگیری حرکتی بر بیومکانیک فرود ورزشکاران با والگوس داینامیک زانو بود.
مواد و روش‌ها مطالعه حاضر از نوع مطالعات نیمه‌تجربی و کاربردی بود. 48 مرد ورزشکار از سه رشته‌ ورزشی هندبال، والیبال و بسکتبال با دامنه سنی 20 تا 25 سال و با والگوس داینامیک زانو بیشتر از 10 درجه برای انجام این مطالعه انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در 4 گروه 12 نفری تمرینات یادگیری افتراقی، بازخورد خود‌کنترلی، تمرکز توجه بیرونی و کنترل تقسیم شدند. تمرینات به مدت 8 هفته، 6 هفته اول 3 جلسه در هفته و 2 هفته آخر 2 جلسه در هفته و هر جلسه 45 دقیقه بود. با استفاده از سیستم آنالیز حرکت و دستگاه EMG به ترتیب شاخص‌های کینماتیکی و کینتیکی در طول فرود اندازه‌گیری شد. جهت تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها از آزمون آماری آنووای 4×2 با اندازه‌گیری مکرر و بونفرونی در سطح معناداری 0/05≥p استفاده شد.
یافته‌ها نتایج مطالعه حاضر حاکی از افزایش مقادیر مرحله پیش‌آزمون نسبت‌به پس‌آزمون در حداکثر زوایای فلکشن زانو و ران، کاهش حداکثر زاویه ابداکشن زانو و افزایش فعالیت فیدفورواردی گلوتئوس مدیوس در هر دو گروه یادگیری افتراقی و تمرکز توجه بیرونی بود. همچنین افزایش مقادیر مرحله پیش‌آزمون به پس‌آزمون حداکثر زاویه دورسی فلکشن مچ پا و فعالیت فیدفورواردی گلوتئوس ماگزیموس در گروه یادگیری افتراقی بود. در مقایسه‌ بین گروه‌ها، نتایج در گروه یادگیری افتراقی نسبت به گروه کنترل و گروه بازخورد خود‌کنترلی، در حداکثر زاویه فلکشن و ابداکشن زانو تفاوت معناداری داشت. همچنین نتایج در گروه یادگیری افتراقی نسبت به گروه کنترل در فعالیت فیدفورواردی گلوتئوس مدیوس تفاوت‌ معناداری نشان داد.
نتیجه‌گیری هر دو روش یادگیری افتراقی و تمرکز توجه بیرونی تأثیر مثبتی را در کاهش عوامل خطر کینتیکی و کینماتیکی آسیب لیگامان صلیبی قدامی نشان دادند، ولی نتایج مطالعه حاضر روش یادگیری افتراقی و نقش تغییرپذیری در تمرین را در پیشگیری از آسیب لیگامان صلیبی قدامی مؤثر می‌داند و برای بهره‌مندی بیشتر ورزشکاران، روش یادگیری افتراقی را پیشنهاد می‌کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی

عنوان مقاله [English]

The Effect of Motor Learning Strategies on Landing Biomechanics in Athletes With Dynamic Knee Valgus

نویسندگان [English]

Hadi Abbaszadeh Ghanati ¹
Narmin Ghani Zadeh Hesar ²

¹ Department of Biomechanics and Sport Injury, Faculty of Sport Sciences, Kharazmi University of Tehran, Tehran, Iran.

² Department of Exercise Physiology and Corrective Exercise, Faculty of Sport Sciences, Urmia University, Urmia, Iran.

چکیده [English]

Background and Aims According to studies, motor learning instructions and strategies have been effective in anterior cruciate ligament (ACL) injury prevention programs. Therefore, the current study aimed to study the effect of motor learning strategies on landing biomechanics in athletes with dynamic knee valgus.
Methods This study was a quasi-experimental and applied research. 48 male athletes aged 20-25, participating in handball, volleyball, and basketball, with a dynamic knee valgus angle greater than 10 degrees, were randomly assigned to four groups(n=12): Differential learning, self-controlled feedback, external focus of attention, and control. The training program lasted eight weeks, with three sessions per week for the first six weeks and two sessions per week for the last two weeks. Each session was 45 minutes long. Using motion analysis and EMG systems, kinematics and kinetics parameters during landing were measured. To analyze the data, 4×2 repeated measures ANOVA was directed, followed by post hoc comparison (Bonferroni) at the significant level of P≤0.05.
Results The present study showed an increase in peak hip and knee flexion angles, a decrease in peak knee abduction angle, and an increase in gluteus medius feedforward activity from the pre-test to post-test in differential learning and external focus of attention groups. Also, the differential learning group observed an increase from the pre-test to post-test values of peak dorsiflexion angle and gluteus maximus feedforward activity. In between-groups comparison, there was a significant difference between the differential, control, and self-control feedback groups in peak knee flexion and abduction angles. Also, the differential learning group showed a significant difference in gluteus medius feedforward activity compared to the control group.
Conclusion Differential learning and external focus of attention methods positively reduced the kinetic and kinematic risk factors of ACL injury. However, the results of the present study consider the differential learning method and the role of variability in training to be effective in preventing ACL injury and suggest the differential learning method for the greater benefit of athletes.

کلیدواژه‌ها [English]