ارتباط آسیب‌های ورزشی با شاخص‌های فیزیولوژیک و عملکردی در ورزشکاران پارالمپیکی شرکت‌کننده در بازی‌های تابستانی ۲۰۲۴ پاریس

براتی, امیرحسین; برزگر بفروئی, مرتضی; روحی, مجتبی

doi:10.32598/SJRM.14.4.3352

ارتباط آسیب‌های ورزشی با شاخص‌های فیزیولوژیک و عملکردی در ورزشکاران پارالمپیکی شرکت‌کننده در بازی‌های تابستانی ۲۰۲۴ پاریس

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

گروه تندرستی و بازتوانی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

10.32598/SJRM.14.4.3352

چکیده

مقدمه و اهداف ورزشکاران پارالمپیکی به دلیل شرایط جسمانی خاص در معرض آسیب‌اند که ممکن است عملکردشان را کاهش دهد. هدف از این پژوهش بررسی ارتباط آسیب‌های ورزشی با شاخص‌های فیزیولوژیکی و عملکردی در پارالمپیک ۲۰۲۴ پاریس است.
مواد و روش‌ها این مطالعه به روش توصیفی‌تحلیلی و با مشارکت ۷۶ ورزشکار مرد و زن از ۱۱ رشته ورزشی شرکت‌کننده در المپیک پارالمپیک ۲۰۲۴ پاریس، با میانگین سنی ۹۹/۲±۳۲ سال انجام شد. داده‌ها از‌طریق آزمون‌های قدرت ایزوکینتیک (دستگاه Biodex)، توان بی‌هوازی (آزمون وینگیت)، تعادل ایستا (آزمون استروک) و تعادل پویا (آزمون وای) جمع‌آوری شد. برای سنجش آسیب‌های ورزشی از پرسش‌نامه استاندارد و معتبر اسلو شامل 4 مؤلفه اصلی استفاده شد.
یافته‌ها نتایج نشان داد تفاوت میانگین امتیاز مؤلفه‌های پرسش‌نامه اسلو بین گروه‌های سالم و آسیب‌دیده از‌نظر آماری معنادار بود (05/P<0) که نشان می‌دهد آسیب‌های ورزشی به‌طور واقعی و قابل‌اطمینان با افزایش درد، افت عملکرد و کاهش کیفیت تمرین مرتبط هستند. مشارکت (0/001=p)، عملکرد ورزشی (0/001=p)، احساس درد (0/001=p)، اختلال در تمرین (0/027=p) و امتیاز کل (0/001=p) در مقابل مقایسه میانگین شاخص‌های فیزیولوژیکی بین 2 گروه سالم و آسیب‌دیده نشان داد این تفاوت‌ها از‌نظر آماری معنادار نبودند. به‌طور مشخص، مقادیر به‌دست‌آمده از آزمون تی برای قدرت زانوی راست (0/945=p)، قدرت زانوی چپ (0/354=‌p‌) توان اوج بی‌هوازی (0/498=p)، توان متوسط بی‌هوازی (0/352=p) تعادل ایستا (373/p=0) و تعادل پویا (0/326=p) بیانگر نبود اختلاف معنادار بین 2 گروه بودند.
نتیجه‌گیری یافته‌ها بر ضرورت بهره‌گیری هم‌زمان از ارزیابی‌های ذهنی و عینی در تحلیل عملکرد ورزشکاران پارالمپیکی تأکید دارند و می‌توانند راهنمای طراحی برنامه‌های تمرینی، بازتوانی و پیشگیری از آسیب در این گروه باشند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی

عنوان مقاله [English]

The Relationship of Sports Injuries With Knee Isokinetic Strength, Anaerobic Power, and Balance in Iranian Paralympic Athletes

نویسندگان [English]

Amir Hossein Barati
Morteza Barzegar Bafrouei
Mojtaba Rouhi

Department of Health and Sports Rehabilitation, Faculty of Sport Sciences and Health Promotion, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran.

چکیده [English]

Background and Aims Paralympic athletes are at increased risk of overuse injuries due to their unique physical conditions, which may impair their performance.This study aimed to investigate the relationship of sports injuries with physiological and functional indicators (knee isokinetic strength, anaerobic power, and balance) in Iranian Paralympic athletes.
Methods This descriptive–analytical study was conducted on 76 elite male and female Iranian athletes with physical and motor disabilities (Mean age: 32±2.99 years) from 11 sports disciplines competing in the Paris 2024 Paralympic Games. The knee isokinetic strength was measured by the Biodex system. The anaerobic power was calculated using the Wingate test. Also, static and dynamic balances were measured using the Stork test and the Y-balance test, respectively. To assess sports injuries, the Oslo Sports Trauma Research Center (OSTRC) questionnaire was used. Based on its score, athletes were classified into three groups: non-injured, moderately injured, and severely injured.
Results Regarding the OSTRC questionnaire components, the injured group showed significantly higher mean scores than the non-injured group in participation (P=0.001), performance (P=0.001), pain (P=0.001), training volume (P=0.027), and total score (P=0.001). However, the t-test results revealed no statistically significant differences between non-injured and injured groups in right knee strength (P=0.945), left knee strength (P=0.354), peak anaerobic power (P=0.498), mean anaerobic power (P=0.352), static balance (P=0.373), or dynamic balance (P=0.326). Pearson’s correlation test results indicated a non-significant relationship between injury and physiological/functional indicators (P>0.05).
Conclusion The results emphasize the importance of integrating both subjective and objective evaluation methods in analyzing the performance of Paralympic athletes. The findings can be useful in the design of training, rehabilitation, and injury prevention programs for these athletes.

کلیدواژه‌ها [English]