تأثیر تمرینات منتخب حس عمقی بر درد و زاویه بازسازی مفصل زانو در دختران بالغ و نابالغ دارای شلی مفصلی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه بیومکانیک و حرکات اصلاحی و آسیب‌شناسی ورزشی، دانشکده تربیت ‌بدنی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

2 استادیار، گروه بیومکانیک و حرکات اصلاحی وآسیب‌شناسی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

چکیده

مقدمه و اهداف
دوران بلوغ دوران تغییرات هورمونی و فیزیولوژیکی است که باعث کاهش حس عمقی در زنان می‌شود و اثرات حاصل از تغییرات این دوران در زنان دارای شلی مفصلی بیشتر از زنان سالم می­باشد، از آنجا که تاکنون تاثیر تمرینات حس عمقی در اثرگذاری قبل و پس از بلوغ در زنان دارای شلی مفصل مشخص نشده است؛ لذا در تحقیق حاضر به بررسی اثر این تمرینات بر درد و زاویه بازسازی مفصل زانو در زنان بالغ و نابالغ دارای شلی­مفصلی پرداخته می­شود.
مواد و روش ­ها
در مطالعه حاضر 28 دختر 8 تا 16 سال به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه بالغ و نابالغ تقسیم شده­اند. این تحقیق به صورت پیش و پس­آزمون بوده؛ به طوری که آزمودنی­ها، پس از ارزیابی ابتدایی و انتهایی درد و حس عمقی به وسیله مقیاس آنالوگ بصری و فتوگرامتری مورد ارزیابی قرار گرفتند. دوره تمرینات حس عمقی 8 هفته بوده که تحت نظر کارشناس تربیت بدنی انجام شد، در این مطالعه از آزمون­های آماری کلموگراف-اسمیرنوف، آزمون t زوجی و t مستقل برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد.
یافته ­ها
یافته­ها نشان داد که در مقایسه با قبل از شروع تمرینات، هشت هفته تمرینات حس عمقی تغییرات معناداری در درد (001/0=پیش از بلوغP، 001/0=پس از بلوغP) و حس عمقی (001/0=پیش از بلوغP، 001/0=پس از بلوغP) در زنان 8 تا 16 سال دارای شلی مفصل ایجاد کرده است. نتایج آزمون آماری نشان داد که متغیر درد در گروه قبل از بلوغ، از پیش­آزمون (89/0±78/5) به پس­آزمون (74/0±64/1) تغییر کرد، در همین گروه متغیر حس عمقی از پیش­آزمون (66/0±85/4) به پس­آزمون (86/0±85/1) تغییر یافت که این نتایج از لحاظ آماری معنادار می­باشد. نتایج آزمون آماری در گروه پس از بلوغ در متغیر درد از پیش­آزمون (33/1±35/5) به پس­آزمون (18/1±78/2) تغییر کرد، در همین گروه متغیر حس عمقی از پیش­آزمون (91/0±71/4) به پس­آزمون (00/1±35/2) تغییر یافت که این نتایج نیز از لحاظ آماری معنادار می­باشد و میزان تاثیرگذاری تمرینات بر روی گروه پیش از بلوغ بیشتر از گروه پس از بلوغ است.
نتیجه­ گیری
به نظر می‌رسد که تمرینات حس عمقی باعث کاهش درد و بهبود حس عمقی در زنان دارای شلی مفصلی شد و برتری اثرگذاری تمرینات با گروه نابالغ می­باشد. با توجه به تاثیر تمرینات حس عمقی در دوران قبل از بلوغ، توصیه می­شود با در نظر گرفتن احتیاط­های مربوطه از تمرینات مذکور در دوره­های قبل از بلوغ استفاده شود تا از عوارضی که در آینده ممکن است برای این افراد ایجاد شود، جلوگیری شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Effect of the Selected Proprioceptive Training on Pain and Proprioception in Pre- and Post-Pubertal 8-16 Year-Old Women with Hypermobility

نویسندگان [English]

  • Sahar Nazari 1
  • Amir Letafatkar 2
1 MSc Student, Department of Biomechanics and Sport Injuries, Kharazmi University, Tehran, Iran
2 Assistant Professor, Department of Biomechanics and Sport Injuries, Kharazmi University, Tehran, Iran
چکیده [English]

Background and Aim:  Hormonal and physiological changes during puberty may lead women to generalized joint hypermobility followed by proprioceptive deficit. Limited studies have been conducted on the effectiveness of proprioceptive training in pre- and post-pubertal women with generalized joint hypermobility. The purpose of the current study was to evaluate the effect of proprioception training on pain and proprioception in pre- and post-pubertal women with hypermobility.
Materials and Methods: A total of 28 female volunteers (8–16 years) with generalized joint hypermobility were randomly assigned in to two groups of 1) pre-pubertal and 2) post-pubertal groups. Pain and proprioception was evaluated using Visual Analog Scale and Photogrammetry methods, respectively. All measurements were performed both at the baseline and at end of the eighth week. To analyze the data, Kolmogorov–Smirnov test, paired t-test, and independent t-test were used.
Results: The within-group results of the study showed that eight weeks of proprioceptive training caused significant attenuation of pain (Ppre- puberty=0.001, Ppost- puberty=0.001) and improvement of proprioception (Ppre- puberty=0.001, Ppost- puberty=0.001) in pre- and post-pubertal hypermobile women as compared to their baseline. The results revealed changes from pretest (5.78±0.89) to posttest (1.64±0.74) in the pain parameter in pre-pubertal group, and changes in proprioception parameter from pre-test (4.85±0.66) to post-test (1.85±0.86) in pre-pubertal group. However, in post-pubertal group, the pain parameter changed from pre-test (5.35±1.33) to post-test (2.78±1.18) and in proprioception parameter, it changed from pretest (4.71±0.91) to post-test (2.35±1.00). These results were found to be significant too. Also, the pre-pubertal group showed higher difference between baseline and the eighth week in pain and proprioception as compared with post-pubertal group.
Conclusion: The present study showed that eight weeks of proprioceptive training in pre- and post-pubertal women with hyper mobility result in decreasing pain and improvement in proprioception. But effectiveness of the proprioceptive training was more in pre-pubertal women; therefore, it is recommended that to lessen side effects of this impairment, proprioceptive trainings be used before puberty in women.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Hyper mobility
  • Pain
  • Proprioception
  • Puberty
  1. Armon K. Musculoskeletal pain and hypermobility in children and young people: is it benign joint hypermobility syndrome? : BMJ Publishing Group Ltd; 2014.##
  2. Jansson A, Saartok T, Werner S, Renström P. General joint laxity in 1845 Swedish school children of different ages: age‐and gender‐specific distributions. Acta paediatrica. 2004;93(9):1202-6. ##
  3. Remvig L, Kümmel C, Kristensen JH, Boas G, Juul-Kristensen B. Prevalence of generalized joint hypermobility, arthralgia and motor competence in 10-year-old school children. International Musculoskeletal Medicine. 2011;33(4):137-45. ##
  4. Ziaee V, Moradinejad M. Joint hypermobility in the Iranian school students. Pediatric Rheumatology. 2008;6(1):P168. ##
  5. Cattalini M, Cimaz R. Musculoskeletal pain in children, when hypermobility is the problem. Archives de Pédiatrie. 2017;24(5):421-3. ##
  6. Falciglia F, Guzzanti V, Di Ciommo V, Poggiaroni A. Physiological knee laxity during pubertal growth. Bulletin of the NYU hospital for joint diseases. 2009;67(4):325. ##
  7. DiStefano LJ, Martinez JC, Crowley E, Matteau E, Kerner MS, Boling MC, et al. Maturation and sex differences in neuromuscular characteristics of youth athletes. The Journal of Strength & Conditioning Research. 2015;29(9):2465-73. ##
  8. Blakemore SJ, Burnett S, Dahl RE. The role of puberty in the developing adolescent brain. Human brain mapping. 2010;31(6):926-33. ##
  9. Sahin N, Baskent A, Cakmak A, Salli A, Ugurlu H, Berker E. Evaluation of knee proprioception and effects of proprioception exercise in patients with benign joint hypermobility syndrome. Rheumatology International. 2008;28(10):995-1000. ##
  10. Ferrell WR, Tennant N, Sturrock RD, Ashton L, Creed G, Brydson G, et al. Amelioration of symptoms by enhancement of proprioception in patients with joint hypermobility syndrome. Arthritis & Rheumatology. 2004;50(10):3323-8. ##
  11. Jerosch J, Prymka M. Proprioception and joint stability. Knee surgery, sports traumatology, arthroscopy. 1996;4(3):171-9. ##
  12. Bressel E, Yonker JC, Kras J, Heath EM. Comparison of static and dynamic balance in female collegiate soccer, basketball, and gymnastics athletes. Journal of athletic training. 2007;42(1):42. ##
  13. Fouladi R, Rajabi R, Naseri N. Comparison of two functional postural movements in knee proprioception assessment of healthy athlete women. Journal of Sport Medicine. 2009;1(1):123-257.[In persian]. ##
  14. Stillman BC, McMeeken JM. The role of weightbearing in the clinical assessment of knee joint position sense. Australian Journal of Physiotherapy. 2001;47(4):247-53. ##
  15. Mir S, Hadian M, Talebian S, Nasseri N. Functional assessment of knee joint position sense following anterior cruciate ligament reconstruction. British journal of sports medicine. 2008;42(4):300-3. ##
  16. Beighton P, Solomon L, Soskolne C. Articular mobility in an African population. Annals of the rheumatic diseases. 19413,:(5)32;73##
  17. Junge T, Larsen LR, Juul-Kristensen B, Wedderkopp N. The extent and risk of knee injuries in children aged 9–14 with Generalised Joint Hypermobility and knee joint hypermobility-the CHAMPS-study Denmark. BMC musculoskeletal disorders. 20143,:(1)16;15##
  18. Rogers MW, Tamulevicius N, Coetsee MF, Curry BF, Semple SJ. Knee osteoarthritis and the efficacy of kinesthesia, balance & agility exercise training: a pilot study. International journal of exercise science. 2011;4(2):124. ##
  19. Keer R, Edwards-Fowler A, Mansi E. Management of the hypermobile adult.  Hypermobility Syndrome: Elsevier; 2003. p. 87-105. ##
  20. Grahame R, Keer R. Hypermobility Syndrome: Recognition and Management for Physiotherapists: Butterworth Heinemann; 2003. ##
  21. Hall M, Ferrell W, Sturrock R, Hamblen D, Baxendale R. The effect of the hypermobility syndrome on knee joint proprioception. Rheumatology. 1995;34(2):121-5. ##
  22. Lawrence A. Benign joint hypermobility syndrome. Indian Journal of Rheumatology. 2014;9:S33-S6. ##
  23. Otsuki R, Kuramochi R, Fukubayashi T. Effect of injury prevention training on knee mechanics in female adolescents during puberty. International journal of sports physical therapy. 2014;9(2):149. ##
دوره 7، شماره 4
آذر و دی 1397
صفحه 116-126
  • تاریخ دریافت: 05 دی 1396
  • تاریخ بازنگری: 01 اسفند 1396
  • تاریخ پذیرش: 14 فروردین 1397
  • تاریخ اولین انتشار: 01 دی 1397